Page 45 - ข้อมูลวัดในเขตเทศบาลนครพิษณุโลก
P. 45
พระนางพญา มีกำรขุดพบครั้งแรกในปี พ.ศ.2444
ึ้
้
็
โดยทำงวัดดำริสร้ำงศำลำเลกๆ ขนบริเวณดำนหน้ำของ
็
วัด เพื่อเป็นปะร ำพิธีในกำรรับเสดจพระบำทสมเดจพระ
็
็
้
ุ
้
ุ
จลจอมเกลำเจำอยู่หัว เมื่อครั้งเสดจประพำสเมืองพิษณโลก
เพื่อทอดพระเนตรกำรหล่อพระพุทธชินรำชจำลอง ครั้นพอขุด
ุ
ั
้
หลมจะลงเสำก็ไดพบ ‘พระนำงพญำ’ จำนวนมหำศำลฝงจม
ดนอยู่กับซำกปรักหักพัง จงไดเก็บรวบรวมไว้ และเมื่อ
ึ
้
ิ
้
ี่
ลนเกลำฯ รัชกำลท 5 เสดจฯ ไปวัดนำงพญำ ก็ไดน ำพระ
็
้
้
้
นำงพญำสวนหนึ่งขึ้นทลเกลำฯ ถวำย ครำนั้นพระองคทรง
ู
่
์
ั
็
แจกจำยแก่ข้ำรำชบริพำรทตำมเสดจกันโดยถ้วนหน้ำ ดงนั้น
ี่
่
พระนำงพญำส่วนหนึ่งจึงมีกำรน ำกลับยังกรุงเทพมหำนคร
ตอมำในรำวปี พ.ศ.2470 สมัย พระอธิกำรถนอม
่
เป็นเจำอำวำส องคพระเจดย์ดำนตะวันออกของวัดไดพังลง
้
์
ี
้
้
ั
ื
้
่
ก็ปรำกฏพบพระนำงพญำอีกจำนวนหนึ่ง ดงบทควำมท “ทำนตรียัมปวำย” ไดเขียนไว้ในหนังสอ “ปริ
ี่
้
ั
ี่
ู้
ี่
่
อรรถำธิบำยแห่งพระเครื่องฯ เลมท 2 เรื่อง นำงพญำและพระเครื่องสำคญ ว่ำ ‘... มีโอกำสไดพบผใหญ่เลยว
่
ั
็
ี
ี่
ปำลิวณิช นักพระเครื่องอำวุโสของจังหวัดพิษณุโลก ทำนเลำว่ำ “กรุพระนำงพญำ” เปนพระเจดย์ทพังทลำยฝง
่
จมดินอยู่บริเวณด้ำนหน้ำของวัด ตรงหน้ำกุฏิท่ำนสมภำรถนอม มีกำรขุดพบพระนำงพญำ ได้พระเป็นจ ำนวนมำก
ึ
ในครำวนั้นปรำกฏว่ำชำวเมืองพิษณโลกไม่ไดให้ควำมสนใจ ดงนั้น พระนำงพญำทถูกคนพบจงถูกเก็บไว้ทวัด
ุ
ั
้
้
ี่
ี่
นำงพญำ และบำงส่วนอำจถูกน ำไปบรรจุกรุยังที่อื่นๆ อีกด้วย ...’
ฝายส่งเสริมศาสนา ศิลปะและวัฒนธรรม 45
่
