Page 26 - Afscheidplechtigheid Ivette 2

De laatste afscheidswoorden
Jana

Ivette was bescheiden, maar moedig. Tot aan het einde was ze vastberaden

om met Tony terug naar huis te gaan. Maar ze botste met een harde realiteit.

Tegenover de tijd staat een mens machteloos. We beseffen dat aan alles een

einde komt, ook aan het leven. Op zich heeft de dood misschien niks

vreselijks. Het is niet de dood die pijn doet, maar wel het gemis. Het definitief

afscheid moeten nemen.

Ivette, het verdriet dat we nu voelen, is het verdriet van mensen die je heel

graag hadden. Van mensen die de rijkdom van een ander persoon moeten

missen. Het is deze rijkdom die jij ons gegeven hebt, die ons zal blijven

inspireren. Wij herinneren je in kleine, eenvoudige dingen. Je hield van cultuur,

fotografie, van muziek en van reizen. Wanneer we hiervan genieten, zal je er

altijd een beetje bij zijn.

Beste mensen, nu het moment nadert om vaarwel te zeggen, groeit ook het

besef dat we zonder Ivette verder moeten gaan. Wat achterblijft, zijn die

ontelbare, mooie herinneringen. U weet, de belangrijkste dingen in het leven

hebben niets buitengewoons of grandioos, het zijn momenten waarbij wij

geraakt worden. Ivette heeft ons geraakt. Hierdoor zullen haar sporen nooit

meer uitgewist worden. Laten we dankbaar terugkijken op al het moois wat is

geweest.

26