Page 42 - Επετειακό Τεύχος-ΙΟΥΛΙΟΣ 2019

κλιματικής κρίσης- , δεν έχει σημειώσει τις απαιτούμενες προσπάθειες για τη

μείωση των εκπομπών αερίων που συντελούν στο φαινόμενο του
θερμοκηπίου και υπολείπεται σημαντικά των ευρωπαϊκών επιδόσεων.

Δυστυχώς, συνειδητοποιεί κανείς πως για μια ακόμα φορά δεν υπάρχει κάποιο
εθνικό σχέδιο, έτσι ώστε να περιοριστούν οι επιπτώσεις της κλιματικής
αλλαγής. Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, το οποίο ανακοίνωσε
τον Δεκέμβριο του 2018 το υπουργείο Ενέργειας, χαρακτηρίστηκε από
περιβαλλοντικές οργανώσεις –όπως το WWF και τη Greenpeace- ανεπαρκές,

καθώς η μείωση των εκπομπών που προβλέπει δεν αντιστοιχεί στον στόχο
περιορισμού της θερμοκρασιακής αύξησης, στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Για να
επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτούνται πολύ μεγάλες μειώσεις στα αέρια του
θερμοκηπίου. «Η μείωση εκπομπών κατά 80% στον ενεργειακό τομέα μέχρι το
2050 αποτελεί εθνική υποχρέωση», σύμφωνα με την παρέμβαση της Ομάδας
Ενεργειακού Σχεδιασμού και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου στη
δημόσια διαβούλευση.

Η έγκαιρη ανταπόκριση στους κλιματικούς στόχους είναι περιβαλλοντικά και

οικονομικά απαραίτητη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει τα δικαιώματα
εκπομπών, τα οποία πλέον δεν παρέχονται δωρεάν αλλά αγοράζονται,
προκειμένου να περιορίσει τη χρήση υδρογονανθράκων και τις εκπομπές
αερίων του θερμοκηπίου. Το κόστος τους έχει ανοδική πορεία με το κόστος
αγοράς δικαιώματος εκπομπής ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα (CO2) να
ανέρχεται σε 22,5 ευρώ, ενώ πριν από μερικά χρόνια ήταν 5 ευρώ. Το 2017, οι
σταθμοί λιγνίτη της ΔΕΗ εξέπεμψαν 22,6 εκατ. τόνους CO2, το 25% του

συνόλου στη χώρα μας. Με τις σημερινές τιμές απαιτούνται 508 εκατ. ευρώ
τον χρόνο μόνο για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών από τη ΔΕΗ. «Αυτό είναι το
πρώτο μεγάλο πρόβλημα του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα
(ΕΣΕΚ). Δεν μπορεί να υπάρχει στο ενεργειακό πλάνο για τις επόμενες
δεκαετίες η καύση λιγνίτη και μάλιστα η δημιουργία νέων σταθμών. Στο
μέλλον το κόστος των δικαιωμάτων εκπομπών μπορεί να φτάσει και τα 80
ευρώ/τόνο», τονίζει ο κ. Μοιρασγεντής. «Άρα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα

ενεργειακό μέλλον χωρίς άνθρακα, με εξοικονόμηση ενέργειας, ΑΠΕ,
αποθήκευση ενέργειας», συμπληρώνει.

Από όλα τα παραπάνω, το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς είναι ένα:
Η λήψη μέτρων και ο περιορισμός των εκπομπών CO2 είναι μονόδρομος.
Σίγουρα κάποιες μελέτες παρουσιάζουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής
με τραγικό και άλλες με λιγότερο τραγικό τρόπο. Το θέμα όμως είναι ότι οι
συνέπειες αυτές από την πιο light μέχρι την πιο ακραία εκδοχή τους είναι πολύ

σοβαρές. Ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος μας σε αυτόν τον αγώνα ενάντια της
κλιματικής αλλαγής. Όπως κατέληξε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ στον λόγο του για την

σελ. 41