Page 8 - socmagsep_dec61
P. 8
นายกฤษดา กิจโสภี : นักเรียนทุนฯ รุ่นที่ ๒ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
มัธยมศึกษำ : ส�ำเร็จกำรศึกษำจำกโรงเรียนเสนำ “เสนำประสิทธิ์”
ปริญญำตรี : เกียรตินิยมอันดับ ๑ คณะครุศำสตร์อุตสำหกรรมและเทคโนโลยี (วิศวกรรมไฟฟ้ำ)
มหำวิทยำลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้ำธนบุรี
ปัจจุบัน : ผ่ำนกำรคัดเลือกเข้ำรับรำชกำรเป็นทหำรสัญญำบัตร สังกัดกองทัพอำกำศ (ก�ำหนดรำยงำนตัว ๗ มกรำคม ๒๕๖๒)
“ทุนพระราชทาน ม.ท.ศ. เปลี่ยนชีวิตและครอบครัวจากที่มีแต่ความทุกข์
มองไม่เห็นอนาคต กลับมามีแต่ความสุข ได้เรียนจนจบ มีอนาคตที่สดใส”
“...ทุนนี้เป็นมำกยิ่งกว่ำทุนกำรศึกษำ เพรำะทุนนี้มีส่วนท�ำให้ผมได้ครอบครัวผมคืนมำ ก่อนได้รับทุนนี้ ครอบครัวผมพ่อแม่แยกกันอยู่
พ่อติดเหล้ำมำก พ่อไม่สนใจท�ำงำนหำเลี้ยงครอบครัว แม่ต้องเป็นเสำหลักเลี้ยงน้องและผมมำด้วยควำมยำกล�ำบำก พอผมได้รับเลือก
ให้รับทุนนี้ และมีเหตุให้ต้องมีกำรเซ็นเอกสำรกำรสมัครรับทุน วันที่ต้องไปท�ำสัญญำรับทุน พ่อก็กลับมำเซ็นเอกสำรให้ พอพ่อรู้ว่ำผมได้รับ
ทุนกำรศึกษำของ ม.ท.ศ. พ่อก็ดีใจมำก และสัญญำกับผมว่ำจะเลิกเหล้ำให้ได้ หลังจำกวันนั้น พ่อหยุดดื่มเหล้ำทันที เลิกอย่ำงเด็ดขำด
กลับมำอยู่กับแม่ กลับมำอยู่กับครอบครัว ผมจึงเหมือนได้ชีวิตใหม่ ได้ครอบครัว ได้ควำมอบอุ่น ...ควำมรู้สึกนี้ อำจไม่ใช่มีผมคนเดียวที่รู้สึก
คิดว่ำนักเรียนทุนหลำยคนในห้องนี้ก็อำจมีปัญหำคล้ำยกับผม มีควำมรู้สึกไม่ต่ำงจำกผมที่ว่ำทุนนี้เป็นมำกกว่ำทุนกำรศึกษำ ...เป็นทุน
ที่ให้โอกำส ให้ทุกอย่ำง ส่งผลให้เรำมีอนำคตที่สดใส ...ในอนำคตผมคิดว่ำ สิ่งที่ผมจะสำมำรถตอบแทนคุณแผ่นดินนี้ได้ ก็คงเป็นเรื่องของ
หน้ำที่กำรงำน ที่ผมจะน�ำเอำควำมรู้ควำมสำมำรถทั้งหมดที่ผมมี ไปสร้ำงควำมรู้ให้กับรั้วของชำติ เพื่อร่วมกันสร้ำงควำมมั่นคงให้กับประเทศ
ชำติของเรำสืบต่อไป...”
นายส่งศักดิ์ ริยะป่า : นักเรียนทุนฯ รุ่นที่ ๓ จังหวัดล�าพูน
มัธยมศึกษำ : ส�ำเร็จกำรศึกษำจำกโรงเรียนจักรค�ำคณำทร จังหวัดล�ำพูน
ปัจจุบัน : ก�ำลังศึกษำระดับปริญญำตรี ชั้นปีที่ ๕ คณะแพทยศำสตร์ มหำวิทยำลัยเชียงใหม่
“ความฝันที่ผมจะเป็นหมอ ดูเลือนรางมาก เพราะความยากจน
ด้วยทุนพระราชทาน ม.ท.ศ. ท�าให้มีโอกาส
มีพลังท�าให้ความฝัน เป็นความจริง”
“...ในวัยเด็กผมมีควำมตั้งใจอยำกเป็นหมอมำก แต่ด้วยสภำพครอบครัว ท�ำให้ผมคิดและเข้ำใจว่ำมันอำจไม่มีวันนั้น ก็คิดว่ำ
อำจต้องออกไปหำงำนท�ำ เมื่อมีศักยภำพพอก็จะเรียนไปด้วย ...ในวันที่ได้ทรำบข่ำวว่ำตัวเองได้รับทุนกำรศึกษำพระรำชทำนจำก
พระองค์ท่ำนนั้น เป็นควำมรู้สึกที่บอกไม่ถูก ทั้งซำบซึ้งใจ ภูมิใจ รู้สึกว่ำสำมำรถปลดล็อค หำทำงออกได้แล้ว รู้สึกว่ำสิ่งที่มันมืดมัวเลือนรำง
มำตลอด มันกลับมำชัดเจนอีกครั้ง กับควำมฝันที่อยำกจะเรียนหมอ ก็กลับมำเต็มที่หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์อีกครั้งหนึ่ง ผมเลยเลือกตัดสินใจ
ที่จะสอบเข้ำคณะแพทยศำสตร์ในโครงกำรกระจำยแพทย์ ๑ อ�ำเภอ ๑ ทุน โดยที่ว่ำในอนำคตผมจะได้มีโอกำสกลับไปบ้ำนเกิดของผม
กลับไปพัฒนำตำมเป้ำหมำย ตำมควำมฝันที่ผมได้วำงไว้ เรำได้รับโอกำสจำกพระองค์ท่ำนแล้ว มันเป็นโอกำสที่ยิ่งใหญ่มำกในชีวิต ผมอยำก
จะใช้โอกำสที่ได้รับนี้ให้เต็มที่และเต็มควำมสำมำรถที่สุด เมื่อมีก�ำลังเพียงพอระดับหนึ่งแล้ว ผมก็จะสนับสนุนหยิบยื่นโอกำสกำรเรียนต่อ
ให้แก่คนอื่น ๆ ต่อไป...”
8 สลค.สาร
