Page 134 - ปาติโมกข์
P. 134
ต่อมาภายหลังเมื่อเกิดความไม่ดีไม่งามขึ้นในสงฆ์
พระองค์จึงทรงบัญญัติสิกขาบทเรื่อยมา
อาบัติ แปลว่า การต้อง การล่วงละเมิด คํานี้
เป็นชื่อเรียกกิริยาที่ล่วงละเมิดสิกขาบทนั้นๆ และเป็น
ชื่อเรียกโทษ หรือความผิดที่เกิดจากการล่วงละเมิด
สิกขาบท เช่น ภิกษุเสพเมถุน ต้องอาบัติปาราชิก
อาบัติมี ๗ กอง คือ ปาราชิก สังฆาทิเสส
ถุลลัจจัย ปาจิตตีย์ ปาฏิเทสนียะ ทุกกฏ และ
ทุพภาสิต
อาบัติปาราชิก มีโทษหนัก ทําให้ผู้ล่วงละเมิด
ขาดจากความเป็นภิกษุ
อาบัติสังฆาทิเสส มีโทษปานกลาง ผู้ล่วง
ละเมิดต้องอยู่กรรม คือประพฤติวัตรอย่างหนึ่ง
จึงจะพ้นจากอาบัตินี้
๑34 ปาฏิโมกข์ - ฉบับฉลองวันธรรมชัย
134
