Page 33 - ปาติโมกข์
P. 33
ภิกฺขุ ภิกฺขูหิ วุจฺจมาโน ตเถว ปคฺคณฺเหยฺย,
โส ภิกฺขุ ภิกฺขูหิ ยาวตติยํ สมนุภาสิตพฺโพ
ตสฺส ปฏินิสฺสคฺคาย; ยาวตติยฺเจ
สมนุภาสิยมาโน ตํ ปฏินิสฺสชฺเชยฺย, อิจฺเจตํ
กุสลํ; โน เจ ปฏินิสฺสชฺเชยฺย, สงฺฆาทิเสโส ฯ
11. ตสฺเสว โข ปน ภิกฺขุสฺส ภิกฺขู
โหนฺติ อนุวตฺตกา วคฺควาทกา, เอโก วา เทฺว
วา ตโย วา, เต เอวํ วเทยฺยุํ, “มา อายสฺมนฺโต
เอตํ ภิกฺขุํ กิฺจิ อวจุตฺถ ธมฺมวาที เจโส
ภิกฺขุ, วินยวาที เจโส ภิกฺขุ, อมฺหากฺเจโส
ภิกฺขุ, ฉนฺทฺจ รุจิฺจ อาทาย โวหรติ,
ชานาติ โน ภาสติ, อมฺหากมฺเปตํ ขมตีติ ฯ
เต ภิกฺขู ภิกฺขูหิ เอวมสฺสุ วจนียา “มา
อายสฺมนฺโต เอวํ อวจุตฺถ, น เจโส ภิกฺขุ
สงฺฆาทิเสสุทฺเทโส � 33
33
