Page 17 - TSUBOMI
P. 17
Chapter 1
แม้ว่างานหัตถกรรมท้องถ่ินของไทยจะได้ช่ือว่ามีความสวยงามแต่เรียบง่ายและเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ส่วนช่างฝีมือท้องถ่ินก็มีจุดแข็งอยู่ท่ีทักษะการผลิตและการประยุกต์ใช้สิ่งท่ีมีอยู่รอบตัวมาสร้างเป็นผลงานหัตถกรรม ทว่าส่ิงท่ี ตามมาคือการผลิตชิ้นงานรูปแบบเดิมๆ เพื่อให้ทันต่อความต้องการของนักท่องเที่ยว ทาให้ขาดการสร้างสรรค์ผลงานรูปแบบ ใหม่ๆ ที่มีรูปลักษณ์ร่วมสมัยและสามารถส่งออกไปยังในตลาดโลกได้อย่างกว้างขวางกว่าเดิม นอกจากนี้ ด้วยยุคสมัย ทคี่ นเดนิ ทางเขา้ สเู่ มอื งเพอื่ การศกึ ษาระดบั สงู และการทา งานในเมอื งทไี่ ดค้ า่ ตอบแทนสงู กวา่ ชา่ งฝมี อื ทอ้ งถนิ่ ในปจั จบุ นั จงึ เหลอื เพยี งผสู้ งู อายุ ไรผ้ สู้ บื ทอดและขาดแคลนความคดิ สรา้ งสรรคจ์ ากคนรนุ่ ใหม่ ทา ใหง้ านหตั ถกรรมทอ้ งถน่ิ มแี นวโนม้ ทจี่ ะถงึ ทางตน้ ด้วยเหตุน้ี สมาคมวัฒนหัตถศิลป์ล้านนา จึงได้เข้าร่วมโครงการแปซิฟิกริม ซึ่งเป็นความร่วมมือระหว่าง Tama Art University, Tokyo ประเทศญป่ี นุ่ และ Art Center College of Design, California สหรฐั อเมรกิ านา พาคนรนุ่ ใหมจ่ ากทงั้ สองมหาวทิ ยาลยั และนักศึกษาไทยจากมหาวิทยาลัยท่ัวประเทศ ลงพื้นที่ศึกษาดูงานหัตถกรรมท้องถ่ินใน 4 จังหวัด ได้แก่ เชียงใหม่ ลาพูน ลาปาง และพะเยา เป็นเวลา 2 สัปดาห์ เพื่อสารวจรากฐานทางวัฒนธรรมของท้องถ่ินอย่างใกล้ชิด ทั้งการเรียนรู้ประวัติความ เป็นมาของชุมชน สัมผัสวิถีชีวิตท่ีหล่อหลอมให้เกิดงานหัตถกรรมประจาถ่ินต่างๆ ก่อนท่ีเหล่านักศึกษาจะนาประสบการณ์และ แรงบันดาลใจท่ีได้รับจากการศึกษาดูงานมาประยุกต์ใช้ในการสร้างผลงานการออกแบบผลิตภัณฑ์ ภายใต้แนวคิด “Future Craft” ซ่ึงนักศึกษาสามารถตีความแนวคิดออกมาได้อย่างอิสระ แต่มีเป้าหมายเดียวกันคือการสร้างความยั่งยืนด้านรายได้ และชีวิตความเป็นอยู่ของช่างฝีมือในท้องถ่ิน และนี่คือผลงานจากประสบการณ์และแรงบันดาลใจจากรากวัฒนธรรมใน ท้องถ่ินของประเทศไทย
ผลิ
ผ ลิ 13
