Page 215 - aa
P. 215
202
ความหมาย ถ้าตามพระราชบัญญัติโรงรับจ าน าบัญญัติไว้อย่างไรก็ให้เป็นไป
ตามนั้นเพราะเป็นกฎหมายบังคับไว้เฉพาะถ้าไม่มีบัญญัติไว้โดยเฉพาะก็น าหลักกฎหมาย
ของประมวลผลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ไปใช้ได้
พระราชบัญญัติโรงรับจ าน าหรือเรียกกันโดยทั่วๆไปว่า สถานธนานุบาลที่ใช้ใน
ปัจจุบันคือพระราชบัญญัติโรงรับจ าน าพ. ศ. 2505 มีสาระส าคัญที่ควรศึกษาไว้ดังนี้
1. โรงรับจ าน าหมายความว่าสถานที่รับจ าน าซึ่งประกอบการรับจ าน าสิ่งของเป็น
ประกันหนี้เงินกู้เป็นปกติธุระแต่ละรายมีจ านวนเงินไม่เกิน 1 แสนบาทและหมายความรวม
ตลอดถึงการรับหรือซื้อสิ่งของโดยจ่ายเงินให้ ส าหรับสิ่งของนั้นเป็นปกติธุระแต่ละรายมี
จ านวนไม่เกิน 100,000 บาทโดยมีข้อตกลงหรือเข้าใจกันโดยตรงกันโดยปริยายว่าจะได้ไถ่
คืนภายในหลังด้วย
2. ผู้รับจ าน าต้องเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตตั้งโรงรับจ าน าและห้ามมิให้ผู้ใดตั้งโรงรับจ าน า
โดยมิได้รับอนุญาต
3. ห้ามมิให้ผู้รับจ าน าเรียกหรือรับดอกเบี้ยเกินอัตราดังต่อไปนี้
1. เงินต้นไม่เกิน 2,000 บาทร้อยละ 2 ต่อเดือน
2. เงินต้นส่วนที่เกิน 2,000 บาทร้อยละ 1.25 ต่อเดือน
การคิดดอกเบี้ยส าหรับกรณีที่ไม่ครบเดือนถ้าไม่เกิน 15 วันให้คิดเป็นครึ่งเดือนถ้าเกิน 15
วันให้คิดเป็น 1 เดือนเซตของ 1 สตางค์ให้ปัดทิ้ง
ในกรณีผู้รับจ าน าได้รับเงินหรือทรัพย์สินอื่นเนื่องจากการรับจ าน านอกจากดอกเบี้ยให้
ถือว่าเงินหรือทรัพย์สินนั้นเป็นดอกเบี้ยด้วย
