Page 95 - aa
P. 95
82
2.2 ผู้รับท าให้ผู้ให้เสียชื่อเสียงหรือหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง การพิจารณาข้อ
นี้ต้องดูเป็นเรื่อง ไปว่าเป็นการกระท าให้ผู้ ให้เสียชื่อเสียงหรือไม่ เป็นการ หมิ่นประมาท
อย่างร้ายแรงหรือไม่ถ้าเป็นก็ถอนคืนการให้ได้ เพราะ ถือว่าผู้รับท าให้ผู้ให้เสียชื่อเสียงหรือ
หมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง
ตัวอย่ำง 1.บุตรชายและบุตรสะใภ้ด่าขับไล่มารดาผู้ให้ด้วยค าหยาบคายอย่างยิ่ง
และตอนท้ายว่าอีแก่มึงจะไปอยู่ที่ไหนได้ก็ไปกูไม่ให้มึงอยู่กับกูมารดาทนไม่ไหวต้องไป
อาศัยอยู่กับผู้อื่นได้รับความเดือดร้อนจนถือว่าเป็นการประพฤติเนรคุณถอนคืนการให้ได้
ตัวอย่ำง 2.โจทก์ จดทะเบียนยกที่ดินให้จ าเลยโดยตกลงกันว่าโจทก์ยังครอบครอง
ที่ดินท ากินนั้นท ากินตลอดไปต่อมาจ าเลยจะขายที่ดินนั้นโจทก์จึงห้ามจ าเลยว่าขายที่ดินนั้น
แล้วโจทก์จะเอาอะไรท ากินจ าเลยบอกว่าตนมีสิทธิขายได้และด่าโจทก์ว่าอีหัวหงอกกูจะ
ขายมึงอยากได้ให้ไปฟ้องเอา เช่นนี้ถือว่าจ าเลยเหม็นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง โจทก์
ขอให้เพิกถอนการให้โดยไม่ต้องรอให้จ าเลยขายที่ดิน
2.3 ผู้รับการให้ได้บอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจ าเป็นเลี้ยงชีพแก่ผู้ให้ในเวลาที่ผู้ยากไร้
และผู้รับยังสามารถจะให้ได้เมื่อผู้ให้ได้ให้ทรัพย์สินไปแล้วต่อมาผู้ให้ได้ยากจนและยากไร้
ได้มาร้องขอต่อผู้รับและผู้รับบอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจ าเป็นเลี้ยงชีวิตแก่ผู้ให้ทั้งที่สามาลด
ให้ได้ เช่นนี้ถือว่าเป็นการประพฤติเนรคุณยอมถอนคืนการให้ได้แต่ถ้าผู้ให้ยังมีทรัพย์สิน
หรือสามารถท ากินได้ก็ยังไม่เป็นเหตุให้ถอนคืนการให้
นอกจากเหตุเนรคุณ 3 ประการดังกล่าวข้างต้นแล้วทายาทของผู้ให้ยังอาจเรียก
ถอนการให้คืนได้ในเหตุที่ผู้รับได้ค่าหรือผู้ให้ตายโดยเจตนาและไม่ชอบด้วยกฎหมายหรือได้
กีดกันผู้ให้ไว้มีถอนคืนการให้