Page 18 - ธรรมะบรรยาย2564
        P. 18
     ยิ่งใหญ่ขนาดนี้  ไม่มีรัตนอื่นใดที่จะเสมอเหมือนพระพุทธเจ้าอีกแล้ว  เราทั้งหลายจงน้อมฟังพระ
               ธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าในลำดับต่อไปเถิด
                                                                                                    ุ
                     ต่อไปนี้ขอเชิญทุกท่านได้อาราธนาศีล ๕ แล้วก็สวดรัตนปริตรพร้อมกัน สาธุ สาธุ สาธ อนุโม
               ทามิ
                                                                  ธรรมะบรรยาย
                 ๐๐๒
                                                                  ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
               ๒๔ เมษายน ๒๕๖๔
                     ณ บัดนี้ พระสงฆ์ อุบาสก อุบาสิกา จะเริ่มสวดรัตนปริตร ในอันดับแรกจะพากล่าวบูชาพระ
               รัตนตรัย  ก่อนที่จะสวดรัตนปริตร  ขออ่านประวัติตำนานเรื่องราวของการสวดรัตนปริตร  “รัตนป
               ริตร” คือ ปริตรที่กล่าวถึงคุณของพระรัตนตรัย แล้วอ้างคุณนั้นมาพิทักษ์คุ้มครองให้มีความสวัสดี มี
                                                                                                 ์
               ประวัติตำนานความเป็นมาว่าในครั้งพุทธกาล        พระนครเวสาลีเป็นนครที่อุดมสมบูรณมั่งคั่งด้วย
               ทรัพย์สินนานัปการ มีประชาชนอยู่หนาแน่น มีกษัตริย์ถึง ๗,๗๐๗ พระองค์ ต่อมาได้เกิดภัยต่าง ๆ
               ขึ้น  ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล  ข้าวกล้าในท้องนาเหี่ยวแห้งตายหมด ประชาชนประสบกับความอด
               อยากและล้มตายเป็นจำนวนมาก  ไปทางไหนมีแต่ซากศพคนตายเกลื่อนส่งกลิ่นเหม็นตลบไปทั่ว
               พระนคร อหิวาตกโรคได้ระบาดอย่างหนัก และยังเกิดโรคระบาดอื่น ๆ อีก ทำให้เมืองเวสาลีประสบ
               ภัย ๓ ประการ ได้แก่ “ทุพภิกขภัย” คือข้าวยากหมากแพง “อมนุษย์ภัย” คืออมนุษย์เบียดเบียน
               คือ ภูตผีปีศาจ และ “โรคภัย” คือโรคระบาด
                     ในขณะนั้นชาวเมืองพากันปรึกษาว่าในเมืองไม่เคยเกิดภัยพิบัติเช่นนี้ถึง  ๗  รัชสมัย  จึงกราบ
                                                                                            ้
               ทูลเจ้าลิจฉวี  ผู้ครองนครว่าภัยนี้อาจจะเกิดจากการที่พระองค์มิได้ทรงธรรม  เจาผู้ครองนครจึง
               รับสั่งให้ชาวเมืองประชุมกันพิจารณาหาความผิดของพระองค์  แต่ชาวเมืองไม่อาจเห็นข้อบกพร่อง
               ได้  ทั้งหมดจึงปรึกษากันว่าควรนิมนต์ศาสดาองค์หนึ่งมาดับทุกข์ภัยเช่นนี้  บางคนก็เสนอว่าควร
               นิมนต์เจ้าลัทธิเดียรถีย์ บางคนกล่าวว่าควรนิมนต์พระพุทธเจ้า ในที่สุดทุกฝ่ายมีความเห็นตรงกันว่า
               ควรนิมนต์พระพุทธเจ้าให้เสด็จมาโปรด  ดังนั้น  จึงได้ส่งเจ้าลิจฉวี  ๒  พระองค์ไปกราบทูลนิมนต์
               พระพุทธเจ้า เพื่อทรงพระกรุณาเสด็จมาระงับภัยพิบติดังกล่าว
                                                               ั
                                                           ๑๘
     	
