Page 304 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 304

๑๒๑                                              ธรรมะบรรยาย

                                                                   ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
                ๔ กรกฎาคม ๒๕๖๔




                                                                    ่
                     เจิญพรทุก ๆ ท่าน การสวดมนต์นี้ หลายท่านก็ถามวา ทำไมวัดเทพสวดมนต์เยอะจัง สวดเป็น
               ชั่วโมงหรือกว่า ๓๐ นาที ๔๐ นาที สวดนาน สวดเร็วด้วย อยากจะบอกว่า เจ้าประคุณ สมเด็จ

               พระญานวชิโรดมหลวงพ่อวิริยังค์  ท่านบอกว่าสวดมนต์เยอะ  ๆ  นั่นแหละดี  มีคนถามว่าอาตมานี่

               แหละ แล้วหลวงพ่อทำไมถึงพาสวดมนต์เยอะ อ้าว แกไม่รู้อะไร ท่านก็เปรียบเทียบง่าย ๆ อย่างเรา

               หาเงินหาทอง ถ้าหาน้อย ๆ แล้วได้น้อย ๆ แล้วก็เกิดแจกคนอื่นเขาได้ไม่เยอะ แต่ถ้าหาเงินได้เยอะ

               เราก็สามารถแจกจ่ายให้คนอื่นมาก ๆ ได้หรือเราไปเรียนหนังสือ ถ้าเรียนน้อย ๆ เราก็ให้ความรู้คน

               อื่นเขาไม่ได้ให้ก็ให้ได้นิดหน่อย  แต่ถ้ามีความรู้เยอะ  ๆ  เราก็ถ่ายทอดให้คนอื่นได้เยอะมาก  อย่าง

               นักกีฬา นักมวย นักฟุตบอล นักอะไรก็ตาม ทำไมเขาถึงซ้อมเยอะ เพราะต้องการมีกำลังเยอะ ๆ

               กำลังน้อย ๆ ก็สู้เขาไม่ได้ หรืออีกอยางหนึ่ง อย่างพวกเรารับประทานอาหารทานน้อย ๆ มันก็ไม่
                                                  ่
               พอเพียงต่อการทำการทำงานของเรา มันหิว เราต้องทานเยอะ ๆ ให้เพียงพอ ถ้าเพียงพอแล้วก็มี

               กำลังกาย สามารถเดินไปได้ นั่งก็ได้ ยืนก็ได้ ทำได้สารพัด แต่ถ้ามันไม่พอล่ะ ก็หิวอยู่นั่นแหละ มันก็

               ไม่อยากทำการทำงานเพราะฉะนั้น สวดมนต์เยอะ ๆ นี่จะได้กำลังใจ เมื่อกำลังใจเยอะแล้วเราก็เผื่อ

               แผ่ให้คนอื่น  อย่างพระอาจารย์พาเผื่อแผ่นี่  สวดไปตั้ง  ๔๐  นาทีเผื่อแผ่นี่  นานมากและก็ผู้ที่เรา

               อยากจะสวดให้คนหนึ่งคือ หลวงปู่ไม อินทสิริ ท่านป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลและก็ญาติพี่น้องของท่าน

               ทั้งหลายที่ไม่สบาย เราก็สามารถกำหนดจิตแผ่บุญกุศลนี้ให้ได้ แต่เราต้องสวดมนต์เยอะ ๆ มีพลังจิต

               เยอะ ๆ แล้วถึงจะแผ่ไปได้ อย่างเรามีความรู้เยอะ ๆ เราก็ถ่ายทอดได้อย่างเต็มที่ ความน้อย ๆ ถ่าย

               ไปเดี๋ยวก็หมดแล้ว

                     เพราะฉะนั้น  การสวดมนต์ก็คือ  สมาธิภาวนาญเกิดขึ้นเพราะการสวดมนต์  ทีนี้เมื่อสวดมาก

               เข้า  ๆ  มันก็รวมเป็นพลังจิตมหาศาล  พลังจิตมหาศาลนี้ก็เผื่อแผ่ให้แก่สรรพสัคว์ทั้งหลายได้  ถ้า

               เปรียบเหมือนมวลน้ำฝน พระพุทธเจ้าเปรียบเหมือนน้ำฝน ถ้าตกลงมาจิ๊บ ๆ จ๊อบ ๆ ก็มันไม่ทำให้

               เปียก มันก็จางหายไป ๆ แต่ว่าถ้าฝนตกบ่อย ๆ ตกถี่ ๆ ตกมากเข้า ๆ มันก็เปียก มันก็เป็นแม่น้ำ

               เป็นลำคลองไหลลงสู่ทะเลก็ท่วมบ้านท่วมเมืองได้เหมือนกัน  เพราะฉะนั้น  การสวดมนต์เยอะ  ๆ

               นี่เองจะทำให้เราได้พลังใจหรือกำลังจิต เมื่อมีกำลังใจหรือพลังจิต เราจึงเผื่อแผ่ให้แก่คนอื่นได้



                                                          ๓๐๔
   299   300   301   302   303   304   305   306   307   308   309