Page 312 - ธรรมะบรรยาย2564

สะสมพลังจิต” เมื่อบริกรรมมากเข้า ๆ พลังจิตก็จะซึมซับเข้าสู่จิตของเรา ก็เหมือนเราเขียน ก.ไก่

เขียนแล้วเขียนอีก ซ้ำแล้วซ้ำอีก ซ้ำแล้วซ้ำอีก ซ้ำแล้วซ้ำอีก ในที่สุด ก.ไก่ ก็จะเกิดขึ้นที่จิตของเรา

เช่นเดียวกันกับการบริกรรมพุทโธ ๆ หมายถึงผู้รู้ พุทโธหมายถึงผู้ตื่น พุทโธหมายถึงผู้เบิกบาน จิต

ของเราเมื่อว่าพุทโธ ๆ มากเข้า ๆ ก็จะเกิดตัวรู้ขึ้นมา ตัวรู้นี่แหละจะมีพลานุภาพก็เลยกลายเป็นสติ

พละ “สติพละ” คือ สติมันมีกำลัง เมื่อมีกำลังมันก็สามารถเตือนเราได้ ก็จะเตือนว่าเรากำลังพูดผิด

ั
เดือนว่าเรากำลงดูถูกคนอื่น เดือนว่าคุณกำลังอิจฉาคนอื่น เตือนว่าคุณกำลังจะทำร้ายคนอื่น เมื่อ
เตือนแล้วเราก็ไม่ทำ นั่นคือสติมีกำลัง สามารถที่จะยับยั้งไม่ให้เราด่าคนอื่น สามารถที่จะยับยั้งไม่ให้

เราดูถูกคนอื่น สามารถที่จะยับยั้งไม่ให้อิจฉาคนอื่น นี่คือสติมีกำลัง

เพราะฉะนั้น การบริกรรมพุทโธ ๆ ก็จะทำให้จิตของเราเป็นผู้รู้ เป็นผู้ตื่น เป็นผู้เบิกบาน รู้จัก

์
ตัวเองมากขึ้น เมื่อเรารู้จักตัวเองมากขึ้น เราก็สะสมในสิ่งที่ดี ๆ ที่พระอาจารยหลวงพ่อท่านบอกว่า
การทำสมาธิคือการสะสมพลังจิตพลังจิต ที่เราสะสมทุกวัน ๆ โดยการสวดมนต์ โดยการนั่งสมาธ ิ

โดยการแผ่เมตตา มันก็จะแปรสภาพไปเป็นบุญ วาสนา บารมีให้แก่เราข้ามภพข้ามชาติ

ในวันนี้ เราทั้งหลายได้พร้อมใจกันเพื่อที่จะสวดพระอภิธรรมถวายแด่ท่านเจ้าประคุณ สมเด็จ

พระญาณวชิโรดม หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร อันเป็นพ่อแม่ครูบาอาจารย์ที่เราเคารพนับถือและอีก

ประการหนึ่ง ท่านทั้งหลายก็สามารถนึกถึงญาติพี่น้องของเราที่ล่วงลับไปแล้ว บางคนเสียชีวิตกับ

โรคโควิด มันทำให้มองหน้ากันก็ไม่ได้ มันทำให้ห่างเหินจากญาติพี่น้อง ต้องไปอยู่ที่โรงพยาบาล

สนาม เมื่อละอัตภาพไปแล้วคือตายแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะไปดูกันได้ เจ้าหน้าที่ต้องจับ คนที่ละ

่
สังขารหรือวาตายนั้นเข้าถุงมิดชิด อย่างดีหน้าตาก็ไม่ให้เห็น แม้เจ้าหน้าที่เองก็ปิดหน้าตามิดชิด
อย่างดี เพื่อไม่ให้เชื้อโควิดมันกระจายเข้าสู่หรอว่าติดซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้นโรคโควิดนี้มัน
ื
อันตรายมาก เรามองไม่เห็น การมองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี นี่แหละคือตัวอันตรายสิ่งที่มองไม่เห็นคือ

อันตรายสุด ๆ ไม่รู้ว่าจะมาทางไหน

เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายญาติพี่น้องของเราที่ล่วงลับไปแล้ว ท่านก็นึกถึงเรา ที่เป็นพี่เป็น

น้อง เป็นสามี เป็นภรรยา เป็นลูก เป็นพ่อของเรา เป็นแม่ของเราท่านละไปแล้ว ก็นึกถึงผู้ที่เกี่ยวข้อง

ก็คือญาติพี่น้องนี่แหละ เมื่อไหร่หนอเขาจะทำบุญให้เรา เรามาร่วมกันสวดพระอภิธรรมอุทิศให้แก่

ั
ญาติพี่น้องของเราที่ล่วงลบไป อย่าทำให้ท่านเหล่านั้นว้าเหว่ ขาดความอบอุ่นเลย เรายังนึกถึงความ
ดีของท่านที่สั่งสมไว้และก็มอบให้แก่เรา แต่ท่านได้ละสังขารไปแล้วเรายังมีชีวิตอยู่ ยังมีความทรง

จำว่าท่านคือพ่อ คือแม่ คือสามี คือภรรยา คือลูกของเรา ได้ละไปแล้วก็นึกถึงความดีที่ท่านเหล่านั้น

ทำไว้ให้แก่เรา

๓๑๒