Page 79 - Visionary Arts 2019
P. 79
ควำมแตกต่ำงของหุ่นทั้งสีและท่ำทำงนั้นย่อมมีควำมหมำย ด้วย
กำรใช้สีสันที่สดใสและขอบที่มนโค้งมำกกว่ำเหลี่ยมคมของหุ่นนั้นให้ควำมรู้สึกใน
ทำงบวกและมีชีวิตชีวำมำกกว่ำจะแข็งกระด้ำงทั้ง ๆ ที่วัสดุคืออะลูมิเนียม
รวมถึงรูปร่ำงคนที่ไม่สมจริงแต่มีลักษณะลดทอนออกไป งำนชิ้นนี้จึงไม่ได้แทน
ชีวิตใครคนใดคนหนึ่งแต่เป็นใครก็ได้ แม้ตัวงำนหุ่นทั้งหกตัวจะมีควำมแตกต่ำง
กัน แต่เมื่อเรำมองในพื้นที่ที่ได้พบงำนจริงแล้วจะพบว่ำ งำนชิ้นนี้เป็นกลุ่มของ
มันเอง โดดเด่นออกมำจำกพื้นที่โดยรอบเพรำะสีสันที่สดใสกว่ำอำคำร และแยก
ออกมำจำกผู้คนด้วยรูปร่ำงมนุษย์ที่ไม่สมจริง ในแง่นี้เมื่อเทียบกับบริบทรอบ
ข้ำง งำนก็มีควำมเป็นเอกภำพของมันเองซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ดีชนิดหนึ่งที่งำน
ศิลปะควรมี
งำนชิ้นนี้จึงเป็นภำพแทนของคนทั้งหลำยที่อ่ำนหนังสือพิมพ์ ถือถุง
สินค้ำ หิ้วกระเป๋ำไปท ำงำน ยืนรอรถเมล์ ฯลฯ ซึ่งล้วนเป็นกิจกรรมที่พบเห็นได้
ในเมืองทั้งสิ้น ที่แห่งหนึ่งที่ผู้เขียนเองได้เห็นกับตำและครบถ้วนก็คือบนรถไฟฟ้ำ
ที่พวกเรำต้องใช้เดินทำงภำยในสิงคโปร์ เพียงแต่เปลี่ยนหนังสือพิมพ์เป็น
โทรศัพท์มือถือเท่ำนั้น ส ำหรับผู้เขียนแล้วงำนศิลปะชินนี้สำมำรถแทนภำพ
สิงคโปร์ที่ผู้เขียนพบเจอในระยะเวลำสำมวันสองคืนได้เหมือนย่อไว้ในงำน
ประติมำกรรมชิ้นนี้ ในควำมแตกต่ำงด้ำนเชื้อชำติ ภำษำ อำชีพ แต่ผู้คนเหล่ำนี้
ล้วนอยู่ในพื้นที่เดียวกัน ผู้เขียนเห็นว่ำเรำจะเห็นเอกภำพนี้ได้ก็เมื่อเรำถอย
ออกมำดูบริบทรอบข้ำงสิงคโปร์ ซึ่งก็ไม่ได้ยำกเย็นอะไรมำกนักเมื่อเรำเป็น
ชำวต่ำงชำติในสิงคโปร์ สำยตำคนไทยอย่ำงผู้เขียนที่มองสิงคโปร์อยู่นั้นก็ได้
เห็นสิ่งหนึ่งซึ่งมีอยู่ในค ำของชื่องำนศิลปะอยู่แล้วก็คือ “Urban”
ผู้เขียนเห็นว่ำควำมเป็นพื้นที่เมืองนั้นเกิดขึ้นได้ด้วยพื้นที่ขนำดเล็ก
ของประเทศ กำรพัฒนำไปทั่วถึง เรำจึงแทบไม่ได้เห็นพื้นที่ชนบทของสิงคโปร์
ด้วยซ้ ำเหมือนกับว่ำทุกตำรำงนิ้วเป็นเมืองไปหมดแล้ว พื้นที่เมืองขนำดเล็กนี้
บรรจุเอำคนที่มีควำมแตกต่ำงมำกมำยเอำไว้ สิ่งที่คนนอกอย่ำงเรำเห็นว่ำ
สิงคโปร์ให้ควำมส ำคัญมำกก็คือกฎระเบียบและกำรศึกษำ ซึ่งผู้เขียนว่ำท ำให้
สังคมสิงคโปร์ยังด ำเนินต่อไปได้และมีเอกภำพเมื่อมองจำกภำยนอกเพรำะ
สิงคโปร์กลำยเป็นประเทศที่พัฒนำไปได้ไกลกว่ำประเทศอื่น ๆ ในละแวกเดียวกัน
79
