Page 141 - E11001
P. 141

เรื่องที่ 2    การสรางประโยคความเดียวเพื่อเลาเรื่องเกี่ยวกับตนเอง

                 โดยใช   Present Continuous Tense

                 หลักการใช Present Continuous Tense

                 1.   2ใชกับเหตุการณหรือการกระทําที่ กําลังดําเนินอยูในขณะที่พูด ตอเนื่องไปเรื่อยๆและจบในอนาคต2 โดย

                 อาจจะใช Adverbs of Time (คํากริยาวิเศษณบอกเวลา) บางคํา เชน now, at the moment, right now, at
                 present, these days เปนตน เขามาชวยในประโยคดวย เชน

                        She is going to the office at the moment.          (ตอนนี้หลอนกําลังจะไปสํานักงาน)

                 2.   ใชเพื่อพูดถึงเหตุการณหรือการกระทําที่ กําลังจะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล2 เชน

                        I am doing my homework this evening.            (ฉันจะทําการบานเย็นนี้)
                 3.   ใชแสดงเหตุการณหรือการกระทําที่ ผูพูดมั่นใจวาจะเกิดขึ้นในอนาคตอยางแนนอน2 เชน

                        She is going to Chiengmai tonight.                   (หลอนจะเดินทางไปเชียงใหมคืนนี้)

                 4.   กริยาที่ไมใชใน Continuous Tense  (กริยาที่ไมตองเติม ing )
                        ไดแก กริยาที่แสดงการรับรู  แสดงภาวะของจิตใจ ความรูสึก   หรือสัมพันธภาพ   เชน

                                  hear ไดยิน                                belong เปนของ

                                   love รัก                                 seem ดูคลายกับวา

                               remember จําได                              own มี, เปนเจาของ

                              see เห็น hate เกลียด                           look ดูคลายกับวา
                                recognize รูจัก                           possess มี, เปนเจาของ

                                   feel รูสึก                              appear มีทาทางวา

                                   know รู                                     suit เหมาะ

                                 contain บรรจุ                             matter มีความสําคัญ

                                 smell ไดกลิ่น                                 fit เหมาะ
                               understand เขาใจ                             taste ไดรส, รูรส

                                  old บรรจุ                                    belive เชื่อวา

                 เมื่อตองการใชกริยาเหลานี้ ใหใช   present simple   เทานั้น เชน

                     •  We don't see anything here.    (ไมใช We’re  not seeing...)

                     •  Do you hear the noise?       (ไมใช Are you hearing...)
                     •  I smell something burning.    (ไมใช I am smelling...)

                     •  The cat feels ill.           (แมวตัวนั้นไมสบาย)

                     •  The cat looks ill.           (แมวตัวนั้นดูทาไมสบาย)
                     •  The dog appears ill.         (สุนัขตัวนั้นทาทางไมสบาย)


                                                             130
   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146