เห็นคนงำม ยำมแย้มยิ้ม พิมพ์ติดตรึง กึ่งกลำงใจ หิวข้ำวมำ ขำสั่นไหว ปำนได้หม่ ำ ส้มต ำไก่ย่ำง อยำกสิเหมำ เอำไปนั่ง เป็นนำงพิมพ์ ยิ้มแก้เหนื่อย จำฮ้ำยมำ เห็นหน้ำเรื่อย ใจเย็นเอื่อย เมื่อยคือสิบรรเทำ แท้น้อ