Page 3 - book2

• ในสมัยก่อน พ.ศ. ๒๕๒๕ นางสาวมีเนาะ ลือบานะ เล่าว่า บ้านเมืองยังไม่เจริญ

เหมือนปัจจุบัน ไม่มีวัสดุในการร้อยมาลัย พวกเขาและชาวบ้านในชุมชนจึงหาวัตถุดิบที่มี

รอบๆตัว คิดค้นและใช้วัตถุดิบที่มีตามธรรมชาติมาร้อยมาลัย โดยได้ใช้กาบกล้วย มาฉีก

เป็นเส้นๆและใช้ไม้ไผ่เป็นเข็มเหลาให้เล็กและแหลมเจาะรูเพื่อเสียบเป็นเข็มและกาบกล้วย

ต้องใช้กล้วยตานีเท่านั้นเพราะจะมีความทนทานไม่ขาดง่าย สมัยนั้นคนในชุมชนสามารถท า

รายได้เพื่อเลี้ยงครอบครัวด้วยการร้อยมาลัยขายและมีการพัฒนาปรับเปลี่ยนวัตถุดิบมา

เรื่อยๆตามสมัยนิยมจนถึงปัจจุบัน ซึ่งเริ่มมีจุดเปลี่ยนเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๕๒๕ ได้มี

อุปกรณ์ที่ทันสมัย ชาวบ้านเริ่มใช้เข็มมาแทนไม้ไผ่ที่เหลาใช้เชือดด้ายแทนกาบกล้วยและมี

ริบบิ้นเข้ามาตกแต่งพัฒนามาลัยให้ได้หลากหลายรูปแบบ เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ เพิ่มมูลค่า

สินค้าและยังสามาสรถประหยัดเวลาในการร้อยมาลัย ที่ส าคัญมาลัยที่น าไปขายในปัจจุบัน

สามารถขายในราคาที่สูงขึ้นด้วย