Page 177 - การสำรวจภาพถ่าย Photogrammetry

147
รูปที่ 5-19 การใชไมวัดระยะเหลื่อม (Parallax Bar) วัดบนภาพเพื่อวิเคราะหหาระยะเหลื่อม (ดัดแปลงจาก วิชา จิวาลัย และ ปรีชา วงศวิทวัส, 2531)
5.2.4.1 การใชไมวัดระยะเหลื่อม มีขั้นตอนโดยสรุปดังตอไปนี้
1. จัดวางภาพถายทั้งสองกอนอยางระวังเพื่อใหเกิดภาพสามมิติอยางสบายตา ทั้งนี้แนวบินของภาพถายทั้ง
สองจะตองตอกันเปนแนวเสนตรง
2. วางไมวัดระยะเหลื่อมลงบนภาพถายดังรูปที่ 5-19 แลวคลายหมุดและเลื่อนเครื่องหมายกึ่งตัวซาย โดย
ในที่นี้เรียกวา หมายเล็งยึดนิ่ง (Fixed Mark) เพื่อหมายลงบนจุด m ของภาพซายแลวยึดตรึงใหอยูกับที่แลวปรับเลื่อน เครื่องหมายกึ่งตัวซายซึ่งเปนการปรับหมายเล็งปรับเลื่อน (Moveable Mark) ไปทางซายหรือขวาเทียบกับหมายเล็งยึดนิ่ง จนกวาจุดลอยจะทับกับวัตถุ แลวอานคาบนไมวัดระยะเหลื่อม
3. หาคาคงตัวของไมวัดระยะเหลื่อม (Parallax Bar Constant: C) ระยะระหวางจุดมุขยสําคัญเปนคาคงที่ D และระยะจากหมายเล็งยึดนิ่งไปยังดัชนีเปนคาคงที่ K โดยจากรูปที่ 5-19 สามารถพิจารณาคาระยะเหลื่อมของจุด m () ไดจากสมการที่ 5-1 ดังนี้
= − = − =−(− )=(−)+ (5-1) ′
เม่ือ (D − K) คือคา C เปนคาคงตัวไมวัดระยะเหลื่อม และ rm เปนคาท่ีอานไดจากไมโครมิเตอร แทนคา C ลงในสมการ 5-1 จะไดสมการท่ี 5-2 ดังนี้
= + (5-2) อนึ่งคา rm ในสมการที่ 5-2 นี้จะขึ้นกับไมโครมิเตอรของไมวัดระยะเหลื่อม กลาวคือ หากคาตัวเลขเพิ่มข้ึน ตามระยะเหลื่อมที่เพิ่มจะเรียกวา “คาอานแบบกาวหนา (Forward-reading)” คา rm ที่ใชจะเปนบวก แตหากคาตัวเลขลดลง เมื่อระยะเหลื่อมเพิ่มขึ้นจะเรียกวา “คาอานแบบถอยกลับ (Backward-reading)” ทั้งเครื่องหมายพีชคณิตของ rm ตองกลับกัน และเพื่อหาคาคงตัวของไมวัดระยะเหลื่อม (Parallax-bar Constant) ในสมการที่ 5-2 ใหทําการอานคา rm จากไมโครมิเตอร หลังจากวางจุดลอยลงไปที่จุด ๆ หนึ่ง พรอมกันนี้ดําเนินการวัดระยะเหลื่อมของจุดนั้นโดยตรงดวยวิธีมองภาพเดี่ยว
ผศ.ดร.ชาติิชาย ไวยสุุระสุิงห์์
147