Page 276 - การสำรวจภาพถ่าย Photogrammetry

246
246
รูปที่ 8-17 รอยละของการสะทอนเชิงสเปกตรัมของสิ่งตาง ๆ ไดแก ดิน พืช และน้ํา เมื่อเทียบกับ Spectral Bands ของดาวเทียม Landsat 7 (ดัดแปลงจาก Lillesand et al., 2008)
สําหรับรายละเอียดในลักษณะการสะทอนของพืช ดิน และน้ํา มีดังนี้
1. ลักษณะการสะทอนของพืช โดยการสะทอนในชวงคลื่น Visible ปจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลตอการสะทอนแสงของ พืช คือ คลอโรฟลล (Chlorophyll) ที่เปนรงควัตถุ (Pigments) ซึ่งจะดูดซับพลังงานที่ 0.45 ไมครอน (ชวงคลื่นสีฟา) และ 0.65 ไมครอน (ชวงคลื่นสีแดง) ทั้งสองชวงคลื่นจะถูกเรียกวาชวงคลื่นดูดซับคลอโรฟลล (Chlorophyll Absorption Bands) และสะทอนแสงมากที่ 0.54 ไมครอน (ชวงคลื่นสีเขียว) และสําหรับชวงคลื่น Infrared โครงสรางของใบพืชมีการสะทอนแสง สูงที่ 0.75-1.3 ไมครอน (ชวงคลื่น Near Infrared) ทั้งนี้พืชแตละชนิดมีโครงสรางใบความหนาแนนของใบ และการเรียงตัว ของใบที่ตางกัน การสะทอนแสงจึงตางกัน และชวงคลื่น Mid-infrared เกี่ยวของกับความชื้นและน้ําในใบของพืช โดย ณ ชวง คลื่น Mid-infrared ที่ความยาวคลื่น 1.4, 1.9 และ 2.7 ไมครอน จะมีการสะทอนแสงนอย
2. ลักษณะการสะทอนของดินอาศัยความสัมพันธระหวางเนื้อดินและความชื้นในดิน กลาวคือ เมื่อความชื้นในดินสูง ยอมมีการดูดซับ (Absorbed) ที่สูงและมีการสะทอน (Reflected) ที่ต่ํา องคประกอบดานเนื้อดินสัมพันธกับความชื้นในดิน ปริมาณความชื้นลดลงการสะทอนมีมากขึ้น ความชื้นในดินมากขึ้นการดูดซับจะเพิ่มขึ้น และการสะทอนจะลดลง เนื้อดินที่มี ขนาดเล็กจะสะทอนแสงไดดีกวาเนื้อดินขนาดใหญ พื้นผิวที่ขรุขระจะสะทอนแสงไดไมดีเทาผิวหนาดินที่คอนขางเรียบ ปริมาณ อินทรียวัตถุเพิ่มขึ้นในดิน การสะทอนแสงจะลดต่ําลง ปริมาณเหล็กออกไซดที่เพิ่มขึ้น การสะทอนแสงจะลดต่ําลงเชนกัน
3. ลักษณะการสะทอนของน้ําลักษณะคลื่นแสงของน้ําการสะทอนของแสงขึ้นกับคุณภาพของน้ําและสภาพของน้ํา การหาขอบเขตของน้ํา สามารถใชชวงคลื่น Near Infrared เพราะน้ําดูดซับไดดีในชวงความยาวคลื่นตั้งแต 0.8 ไมครอนขึ้นไป
การสำาํา รวจด้้วยภาพถ่่าย (Photogrammetry)