Page 47 - dergi_istikamet_2017

ANAFARTALAR ORTAOKULU
44

GEÇMİŞTEN GELEN ŞOK (Hikâye)

Tuğçe Sude ÖZSOY 6/C Sınıfı
(Türkçe Çalışma Kitabı, 84. Sayfa,
5. Etkinlik: Metin tamamlayarak “hikâye” yazma tekniği)

Hava çok sıcaktı. Canım sıkılıyordu. İşsiz güçsüz oturmak, yaşamaya çalışmak hoşuma gitmiyordu. Ben böyle
düşünürken birden acı bir fren sesi ile bir araba evimizin önünde durdu. Benim kafamda kurmaya başladığım hayaller de
o anda yok oldu. Gerçek hayatım bundan sonra başladı.
Arabadan inen adam, Mustafaaaa!...Mustafaaaa, diye bana sesleniyordu. Çok korkmuştum. Yoksa kötü bir şey
mi olmuştu? Bu adam kimdi? Niye bana sesleniyordu? Bir anlık bile olsa kafamdan bu kadar sorunun geçtiğini hiç
hatırlamıyorum. Adam yaklaştıkça korkum geçmeye başladı. Sonradan bu gelen adamı tanımaya başladım. Evet, doğru
tahmin etmiştim, gelen Halil’di. Yanıma gelince hiçbir şey söylemedi. Yüzüme baktı sadece. Ben de ona bakıyordum. Neler
olduğunu anlamaya çalıştım biraz. Dayanamadım. “Nasılsın Halil, ne oldu, neden bir şey söylemedin?” diye sordum. Halil
konuşmaya başladı. O konuştukça beni öldürüyorlardı sanki. İnanmıyordum, inanmak istemiyordum. En yakın arkadaşım
nasıl böyle bir şey yapmıştı. Para için neden biriniz canına kıymıştı, anlamıyordum. En son mezuniyetimde görmüştüm
Halil’i. O zamandan bu zamana insan bu kadar mı değişir! Tanıyamıyordum en yakın arkadaşımı. Üstelik bir de benden
yardım istiyordu. “Beni sakla, hapse girmek istemiyorum.” diyordu. “Daha yirmi yaşındayım, bana yardım et. Bir anlık
öfke ile öldürdüm babamı, çok pişmanım.” deyip duruyordu. Oysa ben donup kalmıştım o anda.
Salih Efendi’nin öldüğüne inanamıyordum. O çok yardımsever bir adamdı. Bu şekilde ölmeyi hak etmiyordu.
Birden bir ses duydum. Etrafımızda polisler vardı. Halil’i almaya gelmişlerdi. Halil hemen kaçmaya çalıştı, ama
başaramadı. Halil, “Bana yardım et Mustafaaa!...“ diye bağırdığında gözlerimi açmıştım. Bunun bir rüya olduğunu anlamıştım.

Sevgili oğlum Turgut,

Ben baban Kara Memiş. Ben 20 yıl boyunca
olarak çalıştırdılar beni. Yaşlanınca beni bir malta
Malta korsanlarının elinde tutsak yaşadım. Forsa
çiftçisine köle olarak sattılar. Bu çiftçi de 10 yıl sonra
bir işe yaramayacağımı anlayınca özgür bırakıyorum
diye beni sokağa attı. Ben de bir bağdaki yıkık dökük
bir kulübede 10 yıldır yaşam mücadelesi veriyorum.
Artık dayanamayacak hale geldim ama hala umudumu
kesmedim. Yıllarca bir Türk gemisinin gelip beni
kurtarmasını bekledim. Ben hala bir gün gelip beni
kurtaracağın umuduyla yaşıyorum oğlum. Ne olur
gelin beni kurtarın, dayanacak gücüm kalmadı. Doğru Büşra KALMAZ 6/F Sınıfı
(Türkçe Çalışma Kitabı,
dürüst bir adresim bile yok. Malta’daki limandan bir
vadi boyunca yukarı tepelere doğru uzanan badem
102. Sayfa, 11. Etkinlik:
ağaçlarının bulunduğu bir bağdaki o yıkık dökük
Okuduğunuz hikâyenin
kulübede yaşamaya çalışıyorum. Az kaldı, biraz daha –Forsa/Ömer Seyfettin-
gelmezseniz bağ sahibi de beni atacak kulübeden.
kahramanı Kara Memiş’in
Lütfen beni kurtar oğlum. Seni tanımıyorum ama
yerine kendinizi koyarak
ismini biliyorum Turgut’um. Ben sana çok inanıyorum, onun içinde bulunduğu
beni sen kurtaracaksın. Her gün gördüğüm rüyalar bir
durumu anlatan bir
gün gerçek olacak. Beni tanımazsın ama bu mektubu
mektup yazma)
senin beni kurtarman umuduyla yazıyorum. Canım
oğlum! Seni çok ama çok seviyorum. Beni
kurtaracağına da inanıyorum.
Baban Kara Memiş.

ANAFARTALAR ORTAOKULU
46