กำรใช้ภำพพจน์ในวรรณคดี
ภำพพจน์
หมายถึง ค า หรือ กลุ่มค า ที่สร้างขึ้นจากกลวิธีในการ
ใช้ค า เพื่อให้ปรากฏภาพที่เด่นชัดและลึกซึ้งขึ้นในใจท าให้
ผู้อ่านและผู้ฟังเกิดจินตภาพคล้อยตาม การสร้างภาพพจน์เป็น
ศิลปะทางภาษาขั้นสูงของการแต่งค าประพันธ์ โดยผู้แต่งใช้
กลวิธีการเปรียบเทียบที่คมคายในลักษณะต่างๆ