Page 30 - DHKC Gerilla 10 Sayısı

Mart 2017 / Sayı: 10

Gerillanın HER ŞART VE KOŞULDA,
CEPHE GERİLLASI,

Günlüğü; TUTUŞAN, BU ATEŞLE SAVAŞAN
İKTİDAR ATEŞİYLE YANIP

KAHRAMANLAR KUŞAĞIDIR

bağırışını
Kahramanlarımıza yeni kahramanlar ekleyerek, duydum. Gözümü açtım alevlerin içindeydik. Cömert abla
şehitlerimize yeni şehitler ekleyerek, geleneklerimize kapıya koş diye bağırıyordu. Ne kapısı, her yer karanlık
yeni gelenekler ekleyerek savaşıyoruz. Aldığı kararla bulunduğumuz yerin bir kısmı çökmüş gayrı ihtiyari bir
savaşımızı hem ideolojik ve hem de siyasi olarak bir adım tarafa yöneldim. Ellerimle ateşi yarıyordum. Küçücük bir
öne çıkaran yoldaşımız, komutanımız Leyla Aracı’nın son ışık gördüm, oraya yöneldim. Ellerimle toprağı eştim.
raporundan kimi bölümleri yayınlıyoruz. Çukur büyüdü gözüme güneş çarpıyordu.
Cömert ve Şafağa seslendim ikisi de biz
CEPHEMİZ LEYLE- iyiyiz dediler.
LARLA İKTİDAR ...diğer arkadaşları
YÜŞÜYÜŞÜNÜ düşünüyordum. Nere-
SÜRDÜRÜYOR desiniz diye bağırmaya
“Şehitlerimizin başladım. Kafamı delik-
hesabını soracağımıza ten çıkaramıyordum
olan inanç ve deliği büyütmeye
dağlarımızda çalıştıkça dışarıdan
gerillalarımızın hiç büyük taş ve toprak Sf. 30
bitmeyeceğine dair parçaları düşüyor,
sözümüzle deliği kapatıyordu.
kucaklıyoruz... Ayağım da bir yere
Savaşı büyütmeye sıkışmıştı büyük
devam ediyoruz. topraklar düşecek ve
Bu notu kısıtlı delik tamamen ka-
olanaklarla hızla panacak bir an oradan
yazıyorum. hiç çıkamayacağımızı
(...) düşündüm.
Şu anda burada Şafak geldi ve zorlayarak dışarı
yaşadıklarımızdan haberiniz var mı çıktı, beni ve Cömert’i de çıkardı.
bilmiyoruz. Kaç şehidimiz var yaralı olarak Dışarı çıktık sığınağımız mezar yeri olmuş
kurtulan var mı bilmiyoruz. Şehitlerimize ulaştınız mı ce- büyük bir sessizlik neredesiniz sesimizi duyan var mı diye
nazeleri hakettikleri şekilde geleneklerimize uygun olarak bağırdık. Ses yoktu cevap veren yoktu.
kaldırıldı mı bilmiyoruz ve bu konularda çok endişeliyiz... Şafak ısrarla ‘haydi abla buradan uzaklaşmamız, lazım
Bildiğimiz ve önemli olan bir gerçek var ki, düşman bombalama devam edecek’ diyordu. Büyük bir acı,
amacına ulaşamadı ... buradayız. Şehitlerimizin hesabını anlatması o kadar zor ki orayı terk edip gidiyorduk
soracak daha hızlı koşacağız. ayaklarım gitmiyordu. Ağlıyordum bir yandan, öfke
Yaşadıklarımızı anlatıyorum. duyuyordum bir yandan, intikam ve hırs doluydum bir
7 Kasım 2016 pazartesi sabahı sığınağımız yandan...
bombalandı. Dakikalar önce beraberdik şimdi onlar toprağın
Ben küçük sığınaktaydım. altında. Acaba yaşayan var mı? Ne yapabiliriz? Bunları
Bu sırada Cömert yanıma geldi. düşünürken Şafağın sesi tekrar; ‘hadi abla çabuk gidelim
Şafağın seslenmesi ile Cömert’in tamam geliyorum buradan orman cayır cayır yanıyor... alevler sardı dört bir
demesi ile büyük bir patlama.. yanı.’
Yerimden havaya fırladım takla attım ellerimin içine Evet gitmemiz gerekiyor. Misyonumuzu unutmadık.
alev topu düştü sanki ... Cömert’in ‘abla yanıyoruz’ diye Bizi bitiremeyecekler, savaşı devam ettirmemiz büyüt-