Page 33 - Yürüyüş Dergisi 8. Sayısı

ADIM ADIM ÖĞRETMENLİK'TEN DİRENİŞÇİLİĞE...

DİRENMEK YAŞAMAKTIR!

Merhaba arkadaşlarım! Burası benim okulum. Güvenlikçi-
Direnişimi Anlatmaya Çalışa- lerden biri “Hocam mezara girseydim
cağım... de bu durumu yaşamasaydım. Lütfen
İlk duyduğumda atıldığımı 8 ar- çıkar mısın bizi zor durumda bırak-
kadaşımla birlikte mutluydum hatta ma.” dedi. Ona “Okulundan bir öğ-
güldüm. Çünkü bu benim için yeni retmen sorgusuz yargısız atılacak ve
bir mücadele alanıydı. Bu günlerde sen başın ağrımasın istiyorsun öyle-
en doğruları yapanların tutuklandığını, mi?” dedim. Çıkmadım. Derse girdim,
atıldığını bildiğimden “hükümeti çok kantinde oturdum, öğrencilerle sohbet
rahatsız etmiş olmalıyım yani iyi di- ettim akşama kadar. Polisle karşı kar-
renmiş olmalıyım” diye düşünerek şıya gelmemden korkuyordu insanlar. Engin Karataş
mutlu olmuştum. Ancak durulacak Sendikadaki arkadaşlarımdan bile te-
zaman değildi. Sendikalı arkadaşla- lefon açarak ricada bulunanlar oldu... ayda bir adli kontrol verdi. Avukatlarda
rıma “Pazartesi günü okula gidip ders Direnmek gerekiyordu fakat ye- eğer direnişe devam edersem tutuk-
yapacağımı zorla atılıncaya kadar sı- terince direniş yoktu. Bizim için kötüye lanabileceğimi söylediler.
nıfımı terk etmeyeceğimi söyledim. gidiyordu her şey. O dönem gerçekten Böylece direnişe ara verdim bir
Pazartesi günü okula gittim. Öğretmen çok moralim bozuldu. En çok da mü- süreliğine.
arkadaşlarım çok üzgündü. Gözle- cadele edebilecek gücüm olmasına Bu sürede Ankara'ya geldim. El-
rinden yaş gelenler vardı. Öğrencile- rağmen durmak bana acı veriyordu. mas Yalçın kurultayına katıldım çok
rimin de bazıları duymuştu. Öğren- Bu acıya katlanamam. Gözaltına alın- değerli insanlarla tanıştım. Kamu
cilerimden Alara “Öğretmenim benim mayı göze almıştım. Korkularım vardı. emekçileri cephesi ile tanıştım. Bu
yapabileceğim bir şey var mı?” dedi. Nuriye’yi takip ettim. Tek başına bir dönemin artıları dostluklar elbette.
Veliler sınıfa geldiler. Anlattıklarımı kadın 17 gün boyunca her gün gözal- Ertesi gün Nuriyeler’in yanında di-
dinlediler sonra da kaymakamlığa ve tına alınıyordu ondan gözaltına alın- rendim. Oradan da Malatya'ya gittim
partilere gittiler. Öğretmenler senin manın çok da korkulacak bir şey ol- birkaç gün de Erdoğan öğretmenlerin Sayı: 8
için ne yapabiliriz, diye sordular. On- madığını öğrendim... yanında direndim. Başka hiçbir şey Yürüyüş
lara eğer siz atılsaydınız ben sizler Ankara'da Nuriye, Semih, Veli ve böyle dostlarla tanışmamı sağlaya- 2 Nisan
için ilk önce dilekçe toplamaya baş- Acun’la tanıştım. Direnişin kalbindeki mazdı. İyi ki atılmışım diyeceğim 2017
lardım dedim. Tabi hocam yazıcaz, insanlarla. İşimizden atıldık ama ha- neredeyse...
dediler. Onlarla yıllardır birlikte ça- yattan atılmadık ya. Hayat çok güzel. Malatya' dan dönüşte Bodrum'daki
lışıyoruz, arkadaşlarım onlar. Elbette Arasam bulamazdım böyle güzel in- direnişime yeniden başladım.
beni yalnız bırakmayacaklar. Dilekçe sanları. Direnmek mutlu ediyor. Belki de
de yazarlar kurumlara da giderler be- Ben de Bodrum'da Direnmeyi dü- bu duygu mutluluk değildir. Mutluluk
nim için... şünüyordum. Endişelerim vardı. On- sözcüğü yetersiz kalabilir. Bu sözcük
Daha sonraki hafta sosyal med- lardan öğrendim emniyette ne yapıp de kapitalistler ve faşistler tarafından
yadan Acun’un direnişe başlayacağını ne yapmamam gerektiğini. Dönünce kirletildi galiba. Sadece direnenlerin
öğrendim ve iletişime geçtim. Ka- Bodrum’a başladım meydana çıkma- tadabileceği bir şey bu. Doğru bir
rarlıydı. Korkmuyordu. Acun’la aynı ya. Acun’un dövizini yazdım “İşimi, şey yapmanın verdiği duygu. Mes-
gün ben de kendi okuluma gittim. öğrencilerimi istiyorum.” Böyle bir leklerimiz bizi manevi olarak tatmin
Bu kez beni çıkarmaya çalıştı gü- direniş benim için de Bodrum için etmiyor. Çalışma koşullarımız berbat.
venlikçiler, onlara çıkmam dedim. de ilkti. İnsanlarla konuşuyor başıma İnsanlara pek faydamız dokunmuyor.
gelen haksızlığı anlatıyordum. Çok Ama bu günlerde kendimi iyi hisse-
etkili oluyordu. diyorum. İlk defa kendi işimi kurdum.
Engin Karataş
Rahatsız oldular tabi beni atanlar Bodrum meydanında okul açtım. Öğ-
ile direnişime engel olanlar aynı il- retmende benim müdür de benim
çenin amirleri. Dört gün boyunca hizmetli de benim. Okulda insanlara
gözaltına aldırdılar. Polise mukave- hak aramayı öğretiyorum.
metten işlem yapıyorlardı. Dördüncü Sendikadaki eylemler bile böyle
gün bıkmadığımı anlayınca benden hissettirmedi. Yüz binlerce kişi ile
kurtulmak için plan yaptılar. Polisin Ankara'ya gittiğimizde bile bu kadar
biri numaradan rapor aldı ve bir gece doğru bir iş yaptığımı düşünmemiştim.
nezarette yatırdılar. Ertesi gün savcının Şimdi ben başkayım. Hobilerimi ve
karşısına çıkardılar. Savcı adli kontrol tecrübelerimi direnmek için kullanı-
için Hakime gönderdi. Hakim de yorum. Direnmek yaşamaktır!

ZAFERİN TEK YOLU KARARLILIKLA BESLENEN DİRENİŞTİR 33