Page 314 - เลม พรางป 2560_แกไขใหม55mb_Neat
P. 314

๒-100


                                          ค�าราชาศัพท์หมวดพระสงฆ์

               ค�าสามัญ             ค�าราชาศัพท์        ค�าสามัญ            ค�าราชาศัพท์

               อาบน�้า              สรงน�้า             อาหาร               จังหัน
               ค�าสอน (พระสังฆราช)  พระโอวาท            ค�าสั่ง (พระสังฆราช)   พระบัญชา
               นอน                  จ�าวัด              รับประทาน           ฉัน
               พระแท่น              ธรรมาสน์            จดหมาย              พระสมณสาสน์
                                    (พระสังฆราช)        (พระสังฆราช)
               เชิญ                 นิมนต์              ป่วย                อาพาธ
               ที่นั่ง              อาสนะ               จดหมาย              ลิขิต
               เงิน                 ปัจจัย              โกนผม               ปลงผม
               เรือนที่พักในวัด     กุฏิ                ห้องอาบน�้า         ห้องสรงน�้า
               ถวาย                 ประเคน              เวลาฉันอาหารกลางวัน   เพล
               ห้องสุขา             ถาน, เวจกุฎี        อาหาร               ภัตตาหาร
               ตาย                  มรณภาพ              ถวาย                ประเคน
               ค�าแจ้งถวายจตุปัจจัย  ในปวารณา           อาหารถวายพระด้วยสลาก สลากภัต
               อังคาด               เลี้ยงพระ           สถานที่พระภิกษุใช้อาศัย เสนาสนะ
               เครื่องนุ่งห่ม       ไตรจีวร             ยารักษาโรค          คิลานเภสัช
               คนรู้จัก             อุบาสก, อุบาสิกา    ลักษณนามส�าหรับ     รูป
               ลักษณนามส�าหรับ      องค์                พระภิกษุ
               พระพุทธรูป

              การใช้ค�าราชาศัพท์ที่ควรสังเกต
              การใช้ค�าว่า “พระ” “พระบรม” “พระราช”
                     “พระ” ใช้น�าหน้าค�านามที่เป็นอวัยวะ ของใช้ เช่น พระชานุ พระนลาฏ พระขนง เป็นต้น
                     “พระบรม” ใช้เฉพาะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เช่นพระบรมราโชวาทพระบรมราชานุเคราะห์
              พระปรมาภิไธย เป็นต้น
                     “พระราช” ใช้น�าหน้าค�านาม แสดงว่าค�านามนั้นเป็นของ พระมหากษัตริย์, สมเด็จพระบรมราชินี
              สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ เช่นพระราชประวัติ พระราชานุญาต พระราชวโรกาส
              เป็นต้น
                     การใช้ค�าว่า “ทรง” มีหลัก ๓ ประการ คือ
                     น�าหน้าค�านามสามัญบางค�าท�าให้เป็นกริยาราชาศัพท์ได้ เช่น ทรงรถ ทรงดนตรี ทรงช้าง ทรงเครื่อง เป็นต้น
              น�าหน้าค�ากริยาสามัญท�าให้เป็นกริยาราชาศัพท์ เช่น ทรงวิ่ง ทรงเจิม ทรงออกก�าลังกาย ทรงใช้ เป็นต้น น�าหน้า
              ค�านามราชาศัพท์ท�าให้เป็นกริยาราชาศัพท์ เช่น ทรงพระราชด�าริ ทรงพระอักษร ทรงพระด�าเนิน ทรงพระราชนิพนธ์
              เป็นต้นค�ากริยาที่เป็นราชาศัพท์อยู่แล้วไม่ใช้ “ทรง” น�าหน้า เช่น เสวย เสด็จ โปรด เป็นต้น
                     การใช้ราชาศัพท์ให้ถูกต้องตามส�านวนไทย ไม่นิยมเลียนแบบส�านวนต่างประเทศ
                     ถ้ามาต้อนรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ต้องใช้ว่า ประชาชนมาเฝ้าฯ รับเสด็จ ค�าว่า “เฝ้าฯ รับเสด็จ”
              ย่อมาจาก “เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทรับเสด็จ” ไม่ใช้ค�าว่า “ถวายการต้อนรับ” ค�าว่า “คนไทยมีความจงรักภักดี”
              หรือ “แสดงความจงรักภักดี” ใช้ได้ แต่ไม่ควรใช้ค�าว่า “ถวายความจงรักภักดี”
                     การใช้ค�าราชาศัพท์ให้ถูกต้องตามเหตุผล
                     ค�าว่า “อาคันตุกะ” “ราชอาคันตุกะ” และ “พระราชอาคันตุกะ” ใช้ดังนี้คือให้ดูเจ้าของบ้านเป็นส�าคัญ
              เช่น แขกของพระมหากษัตริย์ ใช้ค�าว่า “ราช” น�าหน้า ถ้าไม่ใช่แขกของพระมหากษัตริย์ก็ไม่ต้องมี “ราช” น�าหน้า
              ในการถวายสิ่งของแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ถ้าเป็นของเล็กยกได้ก็ใช้ “ทูลเกล้าฯ ถวาย” ถ้าเป็นของใหญ่
              ยกไม่ได้ใช้ “น้อมเกล้าฯ ถวาย”
   309   310   311   312   313   314   315   316   317   318   319