Page 233 - Work Manual ธุรกิจเสริม ภาค 1-4 พ.ศ.2561
P. 233

227






                             ขอ ๑๒ การงดหรือลดคาปรับ หรือขยายเวลาสงมอบ
                                    ในกรณีที่มีเหตุเกิดจากความผิดหรือความบกพรองของฝายผูซื้อ หรือเหตุสุดวิสัย
                  หรือเกิดจากพฤติการณอันหนึ่งอันใดที่ผูขายไมตองรับผิดตามกฎหมาย หรือเหตุอื่นตามที่กําหนด

                  ในกฎกระทรวง ซึ่งออกตามความในกฎหมายวาดวยการจัดซื้อจัดจางและการบริหารพัสดุภาครัฐ ทําให
                  ผูขายไมสามารถสงมอบสิ่งของตามเงื่อนไขและกําหนดเวลาแหงสัญญานี้ได ผูขายมีสิทธิของดหรือลดคาปรับ
                  หรือขยายเวลาสงมอบตามสัญญาได โดยจะตองแจงเหตุหรือพฤติการณดังกลาวพรอมหลักฐานเปนหนังสือให
                  ผูซื้อทราบภายใน ๑๕ (สิบหา) วัน นับถัดจากวันที่เหตุนั้นสิ้นสุดลง หรือตามที่กําหนดในกฎกระทรวงดังกลาว

                                    ถาผูขายไมปฏิบัติใหเปนไปตามความในวรรคหนึ่ง ใหถือวาผูขายไดสละสิทธิเรียกรอง
                  ในการที่จะของดหรือลดคาปรับหรือขยายเวลาสงมอบตามสัญญา โดยไมมีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น เวนแตกรณี

                  เหตุเกิดจากความผิดหรือความบกพรองของฝายผูซื้อซึ่งมีหลักฐานชัดแจงหรือผูซื้อทราบดีอยูแลวตั้งแตตน
                                    การงดหรือลดคาปรับหรือขยายเวลาสงมอบตามสัญญาตามวรรคหนึ่ง อยูในดุลพินิจ

                  ของผูซื้อที่จะพิจารณาตามที่เห็นสมควร

                             ขอ ๑๓ การใชเรือไทย

                                    ถาสิ่งของที่จะตองสงมอบใหแกผูซื้อตามสัญญานี้ เปนสิ่งของที่ผูขายจะตองสั่ง
                  หรือนําเขามาจากตางประเทศ และสิ่งของนั้นตองนําเขามาโดยทางเรือในเสนทางเดินเรือที่มีเรือไทยเดินอยู

                  และสามารถใหบริการรับขนไดตามที่รัฐมนตรีวาการกระทรวงคมนาคมประกาศกําหนด ผูขายตองจัดการ
                  ใหสิ่งของดังกลาวบรรทุกโดยเรือไทยหรือเรือที่มีสิทธิเชนเดียวกับเรือไทยจากตางประเทศมายังประเทศไทย

                  เวนแตจะไดรับอนุญาตจากกรมเจาทากอนบรรทุกของนั้นลงเรืออื่นที่มิใชเรือไทยหรือเปนของที่รัฐมนตรี
                  วาการกระทรวงคมนาคมประกาศยกเวนใหบรรทุกโดยเรืออื่นได ทั้งนี้ ไมวาการสั่งหรือนําเขาสิ่งของดังกลาว

                  จากตางประเทศจะเปนแบบใด
                                    ในการสงมอบสิ่งของตามสัญญาใหแกผูซื้อ ถาสิ่งของนั้นเปนสิ่งของตามวรรคหนึ่ง

                  ผูขายจะตองสงมอบใบตราสง (Bill of Lading) หรือสําเนาใบตราสงสําหรับของนั้น ซึ่งแสดงวาไดบรรทุกมา
                  โดยเรือไทยหรือเรือที่มีสิทธิเชนเดียวกับเรือไทยใหแกผูซื้อพรอมกับการสงมอบสิ่งของดวย

                                    ในกรณีที่สิ่งของดังกลาวไมไดบรรทุกจากตางประเทศมายังประเทศไทย โดยเรือไทย
                  หรือเรือที่มีสิทธิเชนเดียวกับเรือไทย ผูขายตองสงมอบหลักฐานซึ่งแสดงวาไดรับอนุญาตจากกรมเจาทา

                  ใหบรรทุกของโดยเรืออื่นไดหรือหลักฐานซึ่งแสดงวาไดชําระคาธรรมเนียมพิเศษเนื่องจากการไมบรรทุกของ
                  โดยเรือไทยตามกฎหมายวาดวยการสงเสริมการพาณิชยนาวีแลวอยางใดอยางหนึ่งแกผูซื้อดวย

                                    ในกรณีที่ผูขายไมสงมอบหลักฐานอยางใดอยางหนึ่งดังกลาวในวรรคสองและวรรคสาม
                  ใหแกผูซื้อ แตจะขอสงมอบสิ่งของดังกลาวใหผูซื้อกอนโดยยังไมรับชําระเงินคาสิ่งของ ผูซื้อมีสิทธิรับสิ่งของ

                  ดังกลาวไวกอนและชําระเงินคาสิ่งของเมื่อผูขายไดปฏิบัติถูกตองครบถวนดังกลาวแลวได
   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238