Page 16 - LCW LIFE | SAYI 21 | KASIM-ARALIK 2018

psikoloji - psychology
Nedenlerine bir bakalım. Bazı çocuklar yemeklerin koku- larına, görüntülerine ve yapılarına karşı aşırı duyarlıdırlar. Yiyeceklerin büyük bir kısmına sanki bir tehditle karşılaş- mışçasına tepki verirler. Seçici olmaları nedeniyle bu ço- cuklar sınırlı sayıda yiyecek yerler. Yeni yiyeceklere karşı çok fazla direnç gösterirler. Bu sorunu yaşayan çocuklar incelendiğinde, iki neden karşımıza çıkmaktadır. İlki daha önce yutmada ve yutkunmada sorun yaşamış olmaları, ikincisi ise yemek konusunda müdahaleci ve kaygılı bir an- neye sahip olmalarıdır. Kaygılı annelerin, çocukları yemek yedikten sonra onlardan daha çok keyif aldıkları, bağlılık ve zevk hormonu olarak bilinen oksitosin düzeylerinde artış gözlenmesi bazı araştırmalara konu olmuştur. Bu durum annelerin daha çok ısrarcı olmalarını çok iyi açıklamaktadır. Çocukların gösterdiği bu direnç aslında ebeveynin kaygılı ve müdahaleci tutumuna yöneliktir. Yemek bazen sembol işlevi görmektedir.
Yeme sorunu yaşayan bir diğer grup ise içe kapanık, huzursuz, yaşam enerjisi düşük olan ve yemeği genelde reddeden gruptur. Genelde mama türü besinler tüketirler. Yeme reddi olan bu çocuklar kilo ve boy olarak akranları- nın gerisinde kalabilirler. Lohusalık dönemini zor geçiren, bu dönemde depresif belirtiler gösteren annelerin çocuk- larında daha sık yeme reddinin gözlenmesi, bu çocukların yemek ile sevgi eksikliği arasında bir bağlantı kurdukları varsayımı oldukça güçlüdür.
Kısıtlı yiyecek alımı gösteren son gruptaki çocuklarda ise gelişimsel ya da duygusal bir sorun gözlenmez. Tam aksine bu çocuklar fiziksel olarak zayıf olsalar da oldukça neşeli, eğlenceli görünürler. Görülme sıklığı diğer gruplara göre daha azdır. Merak duyguları gelişmiş olan bu çocuklar san- ki, “Yemekten daha önemli bir şey var, o da hayatı keşfet- mektir” sözünü slogan haline getirmiş gibilerdir. Zihinsel becerileri ve akademik başarıları genelde yüksek olan bu grubun çocukları büyüyünce de pek yemek yemezler.
Let’s see the main reasons. Some children are hypersen- sitive to the fragrances, images and structures of food. They react to most of the food as if they were facing a threat. These kids eat less because they are picky. In addition, they resist to try new foods. When the children, who experience this problem are examined, we mainly observe two reasons. The first one is that they have had problems with swallow- ing and gulping and the second one is that their mothers are intervening too much and they are anxious. It has been the subject of some researches that anxious mothers en- joy very much when their children eat, the oxytocin (which is known as the bonding and pleasure hormone) levels of the mothers are increased. This explains why mothers tend to insist that much. Hence, the resistance of the children is directed to the anxious and interventionist attitude of the parent. Thus, the meal sometimes serves as a symbol.
There is another group of people experiencing an eating disorder, they are mostly introversive, anxious, they have a low level of life energy and they commonly reject the food. In general, they consume foods like baby formulas. These children, who are refusing to eat might lag behind their peers in terms of weight and height. If the mother experi- ences a difficult postpartum period and the mother exhib- its the symptoms of depression, their children tend more to reject the food since the child established a connection between the food and lack of love.
There is no developmental or emotional problem in the last group of children consume a restricted amount of food. On the contrary, they appear to be quite cheerful, fun, even though they look physically weak. The disorder is less expe- rienced than the other groups. These children, who are very curious, are more interested in other things in the world than the food. Children of this group whose mental skills and academic achievements are generally high do not eat much when they grow up.
14