Page 67 - Book จากถานดบ
P. 67
จากถ่านดิบ...
สู่มณีที่(พอ)มีค่า 65
เมื่อผมเรียนชั้นมัธยม ก็มีชาวออสเตรเลียซึ่งเป็นครูสอนศาสนา
มาเปิดห้องแถวใจกลางเมือง เพื่อเผยแพร่ศาสนาคริสต์
ผมและเพื่อน เข้าไปนั่งฟังอยู่บ่อยครั้ง ด้วยความสนใจ อยากรู้
หลายครั้ง ผมก็ประทับใจกับคำาสอนใหม่ ๆ ในศาสนานี้
อยู่มาวันหนึ่ง เมื่อผมต้องกรอกเอกสารในโรงเรียน (ดูเหมือนจะเป็นสมุดพก)
เพื่อแสดง “ศาสนา” ที่นับถือ
ผมก็กรอกลงไป ด้วยความพาซื่อว่า พุทธ และคริสต์
มีครู(ปากไม่ดี) เอาเรื่องนี้ของผม ไปพูดเสียดสีหน้าชั้นเรียนว่า
#เป็นคนไม่มีศาสนา คนหลายศาสนา
ทั้งที่ผมก็ถือศีลห้าเคร่งครัดที่สุดคนหนึ่ง
ผมมีความเชื่อมั่นศรัทธาในคำาสอนของพระพุทธองค์
ส่วนดีของพุทธศาสนา คือ คำาสอนเหล่านั้น เรานำาไปปฏิบัติเพื่อพิสูจน์ความจริงได้
คำาสอนเกี่ยวกับสติ เพื่อพิจารณาศีล สมาธิ ปัญญา
ช่วยในการดำารงตน และดำาเนินชีวิตในแต่ละวัน อย่างตื่นรู้
อริยสัจ 4 (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค)
นับเป็นแนวทางเพื่อกำาหนดแก้ไขปัญหานานาชนิด ที่เราต้องพบเจอทุกวัน
อิทธิบาท 4 (ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา)
หลักธรรมสำาคัญ ในการทำางานให้สำาเร็จลุล่วง
และอีกหนึ่ง คือ กาลามสูตร 10 ประการ
ซึ่งเป็นยันต์กันการแพร่ข่าวลือ ข่าวลวง และข่าวโกหกพกลม
อันมีแพร่หลาย ในโซเชียลมีเดียแทบทุกวัน
