Page 39 - เจ้าชายน้อย

: : Chapter 16 : :

ดาวดวงที่เจ็ดก็คือโลกมนุษย

มันเปนดาวธรรมดาๆ ดวงหนึ่ง มีพระราชารอยสิบเอ็ดองค (แนนอนวาเราตองไมลืมนับกษัตริยของ
คนผิวดํา) นักภูมิศาสตรเจ็ดพันคน นักธุรกิจเกาแสน คนขี้เมาเจ็ดลานครึ่ง คนหลงตัวเองสามรอยสิบ
เอ็ดลาน สรุปไดวามีผูใหญรวมทั้งสิ้นสองพันลานคน

เพื่อใหคุณสามารถจินตนาการถึงความกวางใหญของโลก ผมจะเลาใหฟงวา กอนที่จะมีการ
ประดิษฐไฟฟาขึ้นใช เราตองใชทัพคนประมาณสี่แสนหกหมื่นสองพันหารอยสิบเอ็ดคน ในการจุด
โคมไฟทั่วทั้งหกทวีป

ถามองจากที่ไกลๆ จะเห็นภาพที่งดงามอยางวิเศษ การเคลื่อนไหวของทัพคนเหลานี้เปนไปราวการ
เตนบัลเลตในละครโอเปรา เริ่มตั้งแตนิวซีแลนดและออสเตรเลีย ที่ลุกขึ้นมาจุดตะเกียงแลวก็เขา
นอน จากนั้นเปนระบําโคมไฟของจีน และไซบีเรีย แลวนักแสดงก็เขาหลังฉาก ปลอยใหรัสเซียกับ
อินเดียออกมาจุดโคมตอ หลังจากนั้นก็เปนแอฟริกาและยุโรป ตามมาดวยอเมริกาใต อเมริกาเหนือ
ไมเคยเลยที่พวกเขาจะลืมลําดับที่ของตัวเอง ชางมโหฬารอะไรอยางนี้

เฉพาะคนจุดโคมในขั้วโลกเหนือ และเพื่อนรวมคณะจากขั้วโลกใตเทานั้น ที่มีชีวิตอยูอยางเกียจ
คราน และไมใสใจกับอะไร พวกเขาจุดโคมกันสองครั้งตอป