Page 282 - วิทยาศาสตร์ม.ปลาย
P. 282
282
การออกไปส ารวจอวกาศ ไม่ใช่เรื่องน่าสนุกนัก อวกาศนั้นมีธรรมชาติที่โหดร้าย ไม่เป็น
มิตรต่อมนุษย์เลย ในอวกาศไม่มีสิ่งปกป้ องมนุษย์จากรังสีและสะเก็ดดาวต่างๆ ไม่มีอากาศให้มนุษย์หายใจ
รวมทั้งไม่มีความดันบรรยากาศที่คอยดันของเหลวต่างๆ ภายในร่างกาย รวมทั้ง มีแรงโน้มถ่วงน้อยหรือไม่
มีเลย ซึ่ง แรงโน้มถ่วงนี้เป็นปัจจัยส าคัญในระบบๆ ต่างๆ ของร่างกาย เช่น การเติบโตของกระดูก ภายใน
สถานีอวกาศ ตัวมนุษย์และทุกอย่างบนยานอวกาศขณะโคจรรอบโลกจะไม่มีน ้าหนัก (น ้าหนักเท่ากับ 0)
เรียกว่าอยู่ในสภาพ ไร้น ้าหนัก ร่างกายและอวัยวะทุกส่วน ของมนุษย์วิวัฒนาการขึ้นมา ภายใต้แรงโน้มถ่วง
ของโลก เมื่ออยู่ใน สภาพไร้น ้าหนัก จะมีผลต่ออวัยวะต่าง ๆ เช่น หัวใจท างานน้อยลง เพราะไม่ต้อง ออก
แรง สูบฉีดโลหิต มากนักกล้ามเนื้อจะลีบเล็กลง เพราะไม่ต้องออกแรงเคลื่อนไหวมากความหนาแน่นของ
กระดูกลดลงเพราะ ไม่ต้อง ออกแรงพยุง ร่างกายไม่มีน ้าหนัก นักบินอวกาศ จ าเป็นต้องออกก าลังกาย
สม ่าเสมอเพื่อให้อวัยวะ ทุกส่วน ท างานปกติ อย่างไรก็ตาม อวกาศ ก็เป็นดินแดนท้าทายผืนสุดท้ายของ
มนุษย์ที่จะต้องค้นคว้า ศึกษา พัฒนาและสร้างเทคโนโลยีเพื่อไปส ารวจสิ่งมีชีวิตแรกที่เดินทางไปยังอวกาศ
คือสุนัขมีชื่อว่าไลก้า โดยขึ้นไปกับยานสปุตนิก 2 และนักบินอวกาศคนแรกของโลกคือ ยูริ กาการิน
สหภาพโซเวียตขึ้นไปกับยานวอสต๊อก 1 โดยนักบินอวกาศคนแรกที่โคจรรอบโลกคือ จอห์น เกลน
สหรัฐอเมริกา และนักบินอวกาศหญิงคนแรกของโลกเป็นชาวโซเวียต ชื่อ วาเลนติน่า เทเรชโกว่า เดินทาง
ไปกับยานวอสต๊อก ส่วนยานอวกาศที่เดินทางไปยังดวงจันทร์เป็นของสหรัฐอเมริกาโดย นีลอาร์มสตรอง
เป็นคนแรกที่ได้เดินบนดวงจันทร์เดินทางไปกับยาน อพอลโล 11 มนุษย์อวกาศหรือนักบินอวกาศ ต้องฝึก
ให้ชินกับการเคลื่อนที่ภายใต้ความเร่ง เนื่องจากพวกเขาต้องเคลื่อนที่อยู่ภายใต้ความเร่งของยานที่ต้องหนี
แรงดึงดูดของโลกที่คอยดึงพวกเขาให้ตกลงมา
