Page 44 - 1-5
P. 44
44
2.10.2 ส่วนประกอบของบทภาพ
บทภำพจะประกอบไปด้วยชุดของภำพสเกตซ์ของเฟรมต่ำงๆ พร้อมค ำบรรยำยหรือ
บทสนทนำในเรื่อง ซึ่งอำจจะเขียนเรื่องย่อและบทก่อนหรือสเกตซ์ภำพก่อน แล้วจึงใส่ค ำบรรยำยลงไปอำจ
มีบทสนทนำหรือไม่มีบทสนทนำก็ได้ และส ำหรับกำรก ำหนดเสียงในแต่ละภำพต้องพิจำรณำว่ำภำพและ
เสียงไปด้วยกันได้หรือไม่ไม่ว่ำจะเป็นเสียงดนตรี เสียงธรรมชำติหรือเสียงอื่นๆ
ภำพที่ 2.34 แสดงภำพตัวอย่ำงกำรบทภำพ
ที่มำ : SuphattraBunthod, 2559
2.10.3 แนวทางในการเขียนบทภาพ
ควรศึกษำหลักกำรเขียนเนื้อเรื่อง บทบรรยำยกำรก ำหนดมุมกล้องศิลปะในกำรเล่ำเรื่อง ซึ่ง
ไม่ว่ำจะเป็นนิทำน นิยำย ละครหรือภำพยนตร์ ล้วนแล้วแต่มีลักษณะกำรเล่ำเรื่องคล้ำยๆ นั่นคือกำรเล่ำ
เรื่องรำวของธรรมชำติมนุษย์หรือสัตว์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลำใดเวลำหนึ่ง ณ สถำนที่ใดสถำนที่หนึ่งเสมอ
ดังนั้นองค์ประกอบที่ส ำคัญที่จะขำดไปเสียไม่ได้ก็คือ ตัวละคร สถำนที่และเวลำ สิ่งส ำคัญในกำรเขียนบทก็
คือกำรเริ่มค้นหำวัตถุดิบหรือแรงบันดำลใจให้ได้ว่ำจะน ำเสนออะไร มีแนวควำมคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ
อย่ำงไรซึ่งแรงบันดำลใจเหล่ำนั้นจะถูกน ำมำใช้ในกำรก ำหนด สถำนกำรณ์ตัวละครสถำนที่และเวลำของ
เรื่องรำว
2.10.4 เทคนิคในการเขียนบทหรือเนื้อเรื่อง
2.10.4.1 ต้องมีกำรบรรยำยสภำพและบรรยำกำศของสถำนที่หรือกำรพรรณนำภำพ
อย่ำงใดอย่ำงหนึ่งเพื่อน ำควำมคิดของผู้อ่ำนให้ซำบซึ้งในท้องเรื่องให้เห็นภำพฉำกที่วำดด้วยตัวอักษรนั้นให้
