Page 19 - महाराष्ट्र मंडळ ई-स्मरणिका दिवाळी अंक २०२२
P. 19
े
आय नीड अ ब्रक..!!
ं
े
(मला िवश्राती हवी आह . .!!)
दवा त�ाच कपन े
े
ृ
ु
े
ज� िमळतो मानव
े
जग�ाची िदशा दतो
तच माधव राघव...... सौ. गीता मुळीक
ू
ु
े
ू
े
ु
ु
त�ापासन आपला प्रवास स� होतो. जीवन चक्र स� होते. बालपणाच कोडकौतक होते.
ु
पडतझडत आपण मोठे होतो. शाळा, कॉलज, नोकरी, दोनाच चार हात, मल-बाळं या सव�
ं
े
े
े
े
भूिमका पार करत करत जीवनाच रहाटगाडग चालतच राहते. सोबत अडीअडचणी,
ु
सखदुः ख, यश-अपयश यांची सांगड घालन आपण पढ पढ जात असतो. यालाच जीवन ऐस े
े
ु
ु
े
ू
नाव आहे.
े
ं
ु
ं
ु
ं
ससारातला एक मह�ाचा ट�ा �णज आपली मल.. रात्रिदवस क� क�न, मलांच ह�
े
ं
�
ु
ु
ं
ू
साभाळन, कटबातील सवाना हवं नको बघत घर�ा माऊलीचा अगदी कस लागन जातो.
ू
�
ृ
े
�त कड ल� �ायला ितला फु रसतच नसते. ितला सवानी गिहतच धरलल असते. ित�ा
े
े
ः
�
मनाचा कोणी िवचारच करत नाही. ितचीही �ाला ना नसते. सवा�ा मनाचा िवचार करतच
ितचा िदनक्रम स� होतो;. िकं ब�ना तेच आपल आ� कत�� आहे अस ितला वाटत. े
े
े
ु
शेवटी ती ही एक माणस आहे. ितलाही कधीतरी थकवा यत असल हे तर कणा�ा गावीच
ू
े
े
ु
नसते. आिण एक िदवस ती अशीच खूप थकते आिण ितची िचडिचड वाढते. करकू र करते
ु
�त शीच.
ः
े
े
े
�
ु
अचानक ती माग वळू न आप�ा गत आय�ाकड पाहत. आतापयत ती सवा��ा िचंता,
ं
े
काळ�ा आिण अप�ा यांच ओझे आप�ा खां�ावर घेऊन चालत असते. प्रपचात�ा
े
काळजीघोरान रात्रभर ित�ा डो�ाला डोळा लागत नाही. उलट-सलट िवचाराच का�र
ु
े
ं
े
ू
ु
े
माजन ितचे डोके जड होते. प�ा सकाळी "यरे मा�ा माग�ा" करत ितचा िदवस
�
उगवतो. रात्रभर झोप आली नाही सांगत ती सकाळी उिशरापयत झोपन रा� शकत नाही.
ू
िकं ब�ना ितने तस कलल कणाला आवडतही नाही कारण ती झोपली, ती थकली तर घर
े
ु
े
े
े
ं
िव�ळीत होते. घराच घरपण जाते. घरात�ा इतर सद�ाची िचडिचड स� होते. �ा
ु
े
े
सवा�ना �ां�ा प्र�ेक कामात "ती" लागत. ित�ािशवाय घरातल पान हालत नाही. बाहेर
े
िफरायला जायचे �टल तरी जातानाची सव� तयारी, बाहे�न थकू न भागून आ�ावर बाकी
े
सगळे ...."ओ हो... िकती कटाळलो" �णन बसू शकतात पण "ती" बसू शकत नाही. ती
ू
ं
े
े
अिवरत चालतच राहत...चालतच राहत...!!!
आता मात्र ितला कळू न चकल आहे की मला तेच तेच रहाटगाडग, �ाच �ाच
ु
ं
े
कामकाजातन थोडा ब्रेक हवा आहे �त साठी !!!थोडया िवश्रामाची गरज आहे. ितला
ू
ः
ं
े
िवश्रांती हवी आहे !!! आता आपण आप�ा आत�ा "मी"चं ऐकल पािहज. ए�ाना मल ं
ु
े
पण मोठी झालली असतात. आपाप�ा पायावर उभी रा�न जबाबदार झालली असतात.
े
ं
े
ु
ं
े
�त:चं भलबुर �ांना कळत असतं. मग सतत �ां�ा मागपढ करत, जीवाला काळजी
े
ं
ं
लावत का रहाव?....अस वाटू न ती थोडीशी अिल� रा� लागत. घरात�ा सव� सद�ा�ा
े
े
े
वाग�ाकड ती आता एक त्रयस्थ ��ी या ना�ान पहायचा प्रय� क� लागत.
े
