Page 75 - महाराष्ट्र मंडळ ई-स्मरणिका दिवाळी अंक २०२२
P. 75

�
                                                                                   �
                                                                                                       े
     असा हा िनसगर� प�रसर जागोजागी आिण �णो�णी तेथील िनसगर�तेची सा� दत
                          े
                  �
                    े
     स�ीसौंदयान नटलला आहे. जवळपास २ िकलोमीटर अंतर पार के �ावर डोंगरा�ा एका
       ृ
     दरीत खोलवर ग�ाची जािणव आ�ाला झाली आिण धबध�ाचा आवाज यायला लागला.
                        े
     घोंघावणाऱ् या वाऱ्याला कापत जाणारा तो द ू मद ू मणारा आवाज िततकाच मंजुळ होता. �ा
                                                                ु
                        �
                    ं
     आवाजाने सपुण प�रसर मंत्रमु� झाला होता, �ामळे तर धबधबा बघ�ाची उ�ुकता
                     े
                                                                 ं
     अ�रशः िशगला पोहोचली. नकळत आम�ा पावलानी वेग घेतला आिण काही �णातच
                                                           े
     द ू र वर कोसळणाऱ् या धवल शुभ्र             धबध�ाच दश�न झाल. गद िहरवाई, काळीभोर
                                                                          े
                                                                                �
     डोंगरकडा. �ातून शुभ्र जलधारा कोसळत हो�ा. �ा उंच क�ाव�न कोसळणारी धार
     िनसगा�च थोरपण उभ करत आम�ा मनाचा ताबा घेत होती. ित�ा जलश�� मधन
                              े
               े
                                                                                                       ू
     पा�ाचा एक मोठा डोहच तयार झालला होता. हे सौंदय द ू �न बघतांनाही आ�ी सव�जण
                                                                    �
                                                े
                                                                        े
     भान हरपलो होतो �ा मनमोहक ��ाची अनेक छायािचत्र आम�ा कॅ मरात कै द के ली
                                                                                        े
     गली.
       े
     काही वेळानंतर सूया�� होत असतांना स�रंगी इद्रधनुने हजरी लावली आिण �ानंतरच                            े
                                                                          े
                                                             ं
     �� तर अिधकच मनमोहक होते. िन�ाशार आकाशा�ा पा��भूमीवर, का�ाशार
            ं
     डोंगराची      कडा      �ावर      आ�ादलला           िहरवागार       वनराईचा       गािलचा,      �ाला
                                                  े
                                                                 ू
                                    ु
     लाभलली स�रंगी इंद्रधन ची झालर आिण �ामधन अितशय िदमाखात कोसळणारी
             े
                                                                              ु
                                                                   ृ
     �िटकासमान पांढरीशुभ्र जलधारा. असा हा िवहंगम स�ीचा अनपम नजारा बघून आ�ी
                                                                                                     े
                                                        ु
       े
     दहभान िवसरलो. काही वळातच पावसान प�ा हजरी लावली. ितथे उपल� असल�ा
                                                                 े
                                                     े
                                   े
     खा�पदाथा�ा �ॉ�वर खरपस भाजल�ा भुईमुगा�ा श�गा, म�ाची कणसे यां�ा
                                         ू
                                                    े
                  �
     वासाने आमचा जठरा�ी प्र�िलत झाला आिण एका चहा�ा �ॉलवर आ�ी आ�ाचा
                                                                 ं
     वाफाळलला फ�ड चहा आिण गरमागरम खमंग कादाभजी यावर ताव मारला.
                े
                                    े
     ए�ाना सया�� होऊन गला होता. परती�ा वाटेला लागायला हवे होते कारण २
                 ु
                                                                                       े
                                                                                                     े
                                                                      ु
     िकलोमीटरची पायवाट पार क�न जायचे होते. �ामळे नाईलाजान जड झाल�ा
                                                            ु
             ं
                                                                                              �
                                             े
                                                                         े
     पावलानी आ�ी परती�ा वाटेकड वळलो परंत धबध�ाच अवणनीय सौंदय डो�ात
                                                                                 �
     साठवून आिण हे अितशय अिव�रणीय �ण �दयात साठवून एका उ�ृ � अशा प्र�णीय
                                                                                                 े
     स्थळाला भेट िद�ा�ा आनदात आ�ी घरी परतलो.
                                     ं
     -सौ. मंजू िनितन काळे
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80