Page 11 - ทักษะการเรียนรู้ ประถม
P. 11
2
เรื่องที่ 1 ความหมายและความส าคัญของการเรียนรู้ด้วยตนเอง
การเรียนรู้ด้วยตนเองคืออะไร
เมื่อกล่าวถึงการเรียนรู้ด้วยตนเองแล้ว บุคคลทั่วไปมักเข้าใจว่าเป็ นการเรียนรู้ที่ผู้เรียน
ท าการศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองตามล าพัง โดยไม่ต้องพึ่งพาครูหรือผู้สอนแต่ที่จริงแล้วการเรียนรู้ด้วย
ตนเองที่ต้องการให้เกิดขึ้นในตัวผู้เรียนนั้น หมายถึง กระบวนการเรียนรู้ที่ผู้เรียนริเริ่มการเรียนรู้ด้วย
ตนเองตามความสนใจ ความต้องการ และความถนัด มีเป้ าหมายในการเรียนรู้ และแสวงหาแหล่ง
ทรัพยากรของการเรียนรู้ เลือกวิธีการเรียนรู้ จนถึงการประเมินความก้าวหน้าของการเรียนรู้ของตนเอง
โดยจะด าเนินการด้วยตนเองหรือร่วมมือช่วยเหลือกับผู้อื่นหรือไม่ก็ได้ ซึ่งผู้เรียนจะต้องมีความ
รับผิดชอบและเป็นผู้ควบคุมการเรียนของตนเอง
การเรียนรู้ด้วยตนเองมีความส าคัญอย่างไร
การเรียนรู้ด้วยตนเอง (Self-Directed Learning) เป็นแนวทางการเรียนรู้หนึ่งที่สอดคล้องกับการ
เปลี่ยนแปลงของสภาพปัจจุบัน และเป็นแนวคิดที่สนับสนุนการเรียนรู้ตลอดชีวิตของสมาชิกในสังคมสู่
การเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ โดยการเรียนรู้ด้วยตนเองเป็นการเรียนรู้ที่ท าให้บุคคลมีการคิดริเริ่มการ
เรียนรู้ด้วยตนเอง มีเป้ าหมายในการเรียนรู้ที่แน่นอน มีความรับผิดชอบในชีวิตของตนเอง ไม่พึ่งพาคนอื่น
มีแรงจูงใจท าให้ผู้เรียนเป็นบุคคลที่ใฝ่รู้ใฝ่เรียน ที่มีการเรียนรู้ตลอดชีวิต เรียนรู้วิธีเรียน สามารถเรียนรู้
เรื่องราวต่าง ๆ ได้มากกว่าการเรียนรู้ที่มีครูป้ อนความรู้ให้เพียงอย่างเดียว การเรียนรู้ด้วยตนเองนับว่าเป็น
คุณลักษณะที่ดีที่สุดซึ่งมีอยู่ในตัวบุคคลทุกคน ผู้เรียนควรมีลักษณะของการเรียนรู้ด้วยตนเอง การเรียนรู้
ด้วยตนเองจัดเป็นกระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิต ยอมรับในศักยภาพของผู้เรียนว่าผู้เรียนทุกคนมี
ความสามารถที่จะเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้ด้วยตนเอง เพื่อที่ตนเองสามารถที่จะด ารงชีวิตอยู่ในสังคมที่มีการ
เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาได้อย่างมีความสุข ดังนั้นการเรียนรู้ด้วยตนเองมีความส าคัญดังนี้
1. บุคคลที่เรียนรู้โดยการริเริ่มของตนเองจะเรียนได้มากกว่า ดีกว่า มีความตั้งใจ มีจุดมุ่งหมาย
และมีแรงจูงใจสูงกว่า สามารถน าประโยชน์จากการเรียนรู้ไปใช้ได้ดีกว่า และยาวนานกว่าคนที่เรียน
โดยเป็นเพียงผู้รับหรือรอการถ่ายทอดจากครู
2. การเรียนรู้ด้วยตนเองสอดคล้องกับพัฒนาการทางจิตวิทยาและกระบวนการทางธรรมชาติ
ท าให้บุคคลมีทิศทางของการบรรลุวุฒิภาวะจากลักษณะหนึ่งไปสู่อีกลักษณะหนึ่ง คือ เมื่อตอนเด็ก ๆ เป็น
ธรรมชาติ ที่จะต้องพึ่งพิงผู้อื่น ต้องการผู้ปกครองปกป้ องเลี้ยงดู และตัดสินใจแทนให้ เมื่อเติบโตมี
พัฒนาการขึ้นเรื่อย ๆ พัฒนาตนเองไปสู่ความเป็นอิสระ ไม่ต้องพึ่งพิงผู้ปกครอง ครู และผู้อื่น การพัฒนา
เป็นไปในสภาพที่เพิ่มความเป็นตัวของตัวเอง