Page 21 - Saglikli Gebelik Rehberi

En çok, 18-23 haftalar arasında bir çok kadına detaylı bir şekilde ultrasonografi testleri
yapılmaktadır. Bu haftalar, hamilelik dönemi içerisinde çok sayıda organ ve sistem ile
alakalaı fikir edinilebilecek en uygun haftalardır. Böyle bir araştırma da bebeğin
içerisinde bulunduğu suyun oranı, bebeğin başı, omurgası, kalbi, kolları ve bacakları,
midesi, idrar torbası ve böbrekleri, anne ile bebek arasında besin alışverişini sağlayan
plasentanın durumu ve konumu incelenerek, bebekte var olabilecek yapısal
anormalliklerin büyük bölümü tespit edilmektedir. Fakat Down sendromu gibi
kromozomal bozukluklar, ultrasonografi ile fark edilemeyebilir.

Ense Kalınlığı Ölçümü: Bu test, hamileliğin 3 ile 4. ayları arasında tavsiye edilen bir Down
sendromu tarama testidir. Bebeklerin ensesindeki kalınlık, ultrasonografi yardımı ile
ölçülür. Down sendromlu olan bebeklerin, ense kalınlıkları fazladır. Bu kalınlık, olması
gerektiğinden daha fazla olması halinde, hastaya amniosentez tavsiye edilebilir. Ense
kalınlığı ölçümü, ikili test ile beraber birleştirilerek teşhis amaçlı kullanılabilir.

Amniyosentez ve Kordosentez: Bu 2 yöntem, bebeğin ultrasonografi ile inceleme altına
alınarak, içinde bulunduğu sudan bir miktar sıvı ya da göbek kordonundan kan alınarak
yapılmaktadır. Amniyosentez, 15-19 haftalar arasında uygulanır. Sıvıda bulunan deri
hücrelerinden, bebeğin hücreleri üretilerek bebeğin genetik araştırması yapılır. Test
sonucu 1 ayda çıkar, işlem % 0,5-1 oranında düşük riski taşımaktadır. Bu yöntem, tarama
testlerinde riskli sonuç çıkan gebelere, ileri yaş annelere veya bebeğinde genetik
bozukluk riski olanlara tavsiye edilir. Kordosentez, hamileliğin 18-22. haftaları arasında
yapılabilir. Düşük riski amniyosenteze göre daha fazladır.
Koryon Villus Örneklemesi: Bu yöntem, genel olarak hamileliğin 2. Ayı ile 3 ayı arasında
uygulanır. Yapılan testin sonuçları, bir iki gün içerisinde çıkar. Fakat sonuç,
amniyosentez kadar net değildir ve yöntem daha güçtür. Bu testte, anne ile bebek
arasında besin alışverişi sağlayan plasentanın kendisinden örnekleme yapılmaktadır.
Düşük riski ortalama % 1 ile % 2 arasındadır.