เป็นมนุษย์สุดนิยมเพียงลมปาก จะได้ยากโหยหิวเพราะชิวหา
แม้นพูดดีมีคนเขาเมตตา จะพูดจาพิเคราะห์ใหเหมาะความ
ความหมาย
จากกลอนบทนี้สะท้อนให้เห็นว่าสุนทรภู่ให้ความสำคัญกับการพูดจา
และตัวสุนทรภู่เองนั้นก็เป็นคนเจ้าบทเจ้ากลอน มีศิลปะในการพูด
เมื่อจะพูดอะไรต้องวิเคราะห์คิดให้ดีก่อนที่จะพูด พูดในสิ่งที่ควรพูด