Page 54 - Melodrakma 2019

αφιερωμένη στην κλίση μας προς κάθε τι που μπορεί να καλύψει ολόκληρη τη γκάμα της υπάρξεως μας: απ’ το να μας κάνει απόλυτα ευτυχισμένους ως να μας καταστρέψει εντελώς. Αυτό είναι το θέμα μας σήμερα, η Γοητεία που ασκεί πάνω μας ο κίνδυνος, η επαφή με τα όριά μας...
Περάστε στο Καθαρτήριο κι έρχομαι... Ξεντυθείτε απ’ τη μέση και πάνω, θέλω ν’ ακούσω την καρδιά να μιλάει για τον Πόθο που έμεινε ανεκπλήρωτος από φόβο. Κι ο Ποιητής, κι αυτός θέλει ν' ακούσει όλα όσα δεν τολμήσατε, ξεντυθείτε...
Dante, δικοί σου...
Μόλις ο Ποιητής ακούσει και τον τελευταίο, είστε ελεύθεροι για δείπνο. Απόψε, το τελευταίο Δείπνο να το αφιερώσετε ο καθένας σ’ όποιον αγαπάει. Κι όσοι έχουν σύντροφο ας εκτιμήσουν την αγκαλιά που περιμένει δίπλα τους. Κι όσοι είναι εδώ με φίλο, λίγο αυτό δεν είναι. Κι όσοι ξεκίνησαν αυτό το ταξίδι μόνοι, σίγουρα έκαναν φίλους εδώ, αυτό είναι η Melodrakma, Χωροχρόνος Συνάντησης Ωραίων Ανθρώπων.
Μισό λεπτό... Μ’ όποιον κι αν φάει ο καθένας απόψε, ένα απ’ τα θέματα που θα ‘θελα να συζητήσετε γιατί θα εξεταστείτε αύριο είναι: το Ψέμα!
Ετοιμάστε ένα ψέμα ο καθένας, ένα ελεεινό ψέμα, το ελεεινότερο που είπατε κάποτε και που στην αρχή δε σας άφηνε να κοιμηθείτε μην και σας ανακαλύψουν αλλά ύστερα το συνηθίσατε και το πιστέψατε και το ζήσατε και σχεδόν έγινε αλήθεια κι έτσι ο ψεύτης μοιάζει τώρα προφήτης...
Ένα νόμισμα η ζωή μας που πετάχτηκε πάνω κάποτε κι ακόμα πέφτει... Βάλτε κι άλλο κρασί και κάποιος ν’ ανοίξει την πόρτα, δεν ακούτε που χτυπάει; Καλώς τον!!! Έλα να σ’ αγκαλιάσω... Ήσουν εκεί πάντα, δάσκαλος στα δύσκολα πάντα... Λοιπόν, φορέστε τώρα τις μπλούζες και τα πουκάμισά σας και γονατίστε... Αυτός θα σας εξομολογήσει σήμερα. Ποιος είναι αυτός; Κανείς δεν τον αναγνωρίζει; ΚΑΝΕΙΣ;;;;;;;;
Φέρε κι άλλο κρασί...
6η ΜΕΡΑ
ΣΙΕΝΑ – ΠΕΡΟΥΤΖΙΑ – ΑΣΙΖΗ – ΡΩΜΗ
LASCIATE OGNE SPERANZA VOI CH’ INTRATE
Ποιος ήταν αυτός χθες βράδυ;
Η Σκηνή της αναγνώρισης έγινε χθες τα ξημερώματα κι έτσι αναγκαστήκαμε να τα πάρουμε όλα απ’ τη αρχή. Ο Πινόκιο ανέβηκε στο βήμα και μίλησε για το Ψέμα. Για όλα τα ψέματα που είπαμε στον καθρέφτη. Είμαστε άσχημοι χωρίς ψέματα. Lasciate ogne speranza voi ch’ intrate
Αφήστε κάθε ελπίδα, εσείς που μπαίνετε (η επιγραφή στην είσοδο της κολάσεως, από τη «Θεία Κωμωδία»)
Αφύπνιση. Με δυσκολία. Σηκωθείτε. Ξεκινάει μια σπουδαία μέρα. Η τελευταία του ταξιδιού. Φτάσαμε στο τέλος. Σκεφτείτε πόσα πράματα έμειναν στη μέση, χωρίς να γνωρίσουν τέλος ποτέ. Κι ούτε καν το λες τέλος αυτό, μια σκάλα είναι, σπιράλ το ταξίδι, μάς ανεβάζει ως τ’ αστέρια για μια σέλφι και πίσω πάλι στην πατρίδα μας την Κόλαση.
Φορτώνουμε βαλίτζες. Τελικός προορισμός για σήμερα το αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο της Ρώμης αλλά πριν... Ανεβείτε στο λεωφορείο, πρώτα θα πάμε εκεί που πρωτοεκδόθηκε η «Θεία Κωμωδία» στην Ούμπρια! Είναι σπουδαίο γεγονός η έκδοση του κόπου ενός μυαλού, η Περιπλάνηση της Ψυχής του, η Περιπλάνηση της Ψυχής του Δάντη πέρασε στο χαρτί κι από κει στο μπουκάλι-Χρόνο για να επιπλεύσει απ’ αυτόν ως εμάς. Μνημείο Μέγα η Ποίηση, γιορτάζεται στην Ούμπρια κάθε Απρίλιο με φεστιβάλ, γιορτάζουν που πριν 547 χρόνια η Ομορφιά του Μυαλού πέρασε στο χαρτί. Έξι μέρες τώρα, φτάσαμε ως τα έσχατα πατώματα της Κολάσεως αλλά σήμερα, με τη βοήθεια μιας Βεατρίκης, σήμερα θα ανεβούμε στα ουράνια του Παραδείσου. Μουσική. Περί Έρωτος.Έρωτας και Ουρανός!
Φτάσαμε στην Περούτζια. Νά ένα ακόμη κόσμημα! Όχι, δεν τέλειωσε το ταξίδι, είναι σπιράλ είπαμε όλα εδώ και ζωή και ταξίδι γίνονται ανάμνηση δεν τελειώνουν, σπιράλ, θέλω ν’ ανέβουμε ψηλά, όσο πιο ψηλά γίνεται, μπείτε στο εναέριο μετρό!
Τί; Ναι, σα τη Γιουροντίζνευ που δεν πήγαμε παιδιά γιατί είμαστε μεγαλύτεροί της, ανεβείτε, ετούτο το τρενάκι πετάει, μαγικά, πετάει-πετάει το τρενάκι... Λατινοαμερικάνικος μαγικός ρεαλισμός στην καρδιά της Ιταλίας, σαν ήρωες του Μαρκ Σιαγκάλ φτάσαμε πετώντας στο κέντρο τής Περούτζια.
Άλλο ένα κόσμημα! Πολύτιμα πετράδια, παλάτια κι εκκλησίες και το περίφημο Πανεπιστήμιο και το έξοχο Υδραγωγείο στη via dell’ Acquedotto.
Κρασί; Όχι, νερό καλύτερα! Τί έχουμε σήμερα πρώτη ώρα; Ασφαλώς κι έχουμε μάθημα σήμερα, το ταξίδι δεν τέλειωσε, ανοίξτε τα βιβλία σας στην τελευταία σελίδα. Πρώτα θα ανεβούμε στον Ουρανό της Σελήνης, άλλος της Γης ο Ουρανός κι άλλος της Σελήνης, το Μυαλό είναι θεός, δημιουργεί όσους ουρανούς θέλει, πάμε, πετάμε, θα συναντήσουμε εκεί τις ψυχές αυτών που εν ζωή δεν τήρησαν τους όρκους τους, γι’ αυτό και οι ανθρώπινες μορφές τους είναι διαφανείς, μοιάζουν σαν αντανάκλαση σε καθαρό γυαλί, σα να αιωρούνται πάνω από κρυστάλλινα νερά. Κοιτάξτε, μια ανθρώπινη διαφάνεια που πλησιάζει τον Ποιητή... Ποια είναι;
Κανείς δεν αναγνώρισε την Πικάρντα Ντονάτι; Κανείς δεν αναγνώρισε αυτή την καλόγρια... Όχι, αυτή δεν άγιασε, ιδέα δεν έχω πως αγιάζει κανείς αλλά...
Αγία Κλάρα της Ασίζης, πες μας, είναι τελικά εύκολο ν’ αγιάσεις; Τί χρειάζεται; Θυσία ή Τύχη; Να πέσει η φήμη και ο βίος σου στα χέρια Πάπα που κάτι χρειάζεται από σένα; Αγία Κλάρα της Ασίζης βοήθησέ μας να φτάσουμε στην Ασίζη Άγιε Φραγκίσκε της Ασίζης, τελευταία μέρα σήμερα, βοήθησέ μας να φτάσουμε κοντάσου, στην Ασίζη.
Μας βοήθησε. Άφιξη.
54 | MELODRAKMA UNIVERSÁL