Page 16 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 23
P. 16

ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙ
















































                              Συχιά (δημιουργοῦνται ἰσχυρὰ αἰσθήματα ἀπαισι-                                                                                                                                                                                      ἐναντία στὸν ἡγέτη τῆς ἀντιπολίτευσης. με τὴν ὲμφάνισή του σε




                              οὸοξῖας, κυρίως στὰ λαὶκὰ στρωματα. Άπορρὲονν                                                                                                                                                                                       πολιτικες συναθροίσεις. να ὸιενεργοῦνται ὸολοφονικὲς ἀπόπει-




                              αὐτὰ ἀπὸ τὴν ἔμμονη τουρκικὴ ἀὸιαλλαξῖα, ἀπὸ τὴν                                                                                                                                                                                    ρες. Καὶ αὐτές. τὶς οολοφονικὲς ἀπόπειρες, να τὶς ἀκολουθοῦν

                                                                                                                                                                                                                                                                  βιαιότατες συγκρούσεις. μετὰ τὴν ἀποτυχία τοῦ ἀντιπροὲδρου

                              ἀὸυναμὶα τοῦ Μακαρὶου ν’ ἀντιμετωπὶσει τὶς ἑκά-                                                                                                                                                                                     Τουρκὲς νὰ ἐμφανιστεῖ στὸ βῆμα, ὅπου τὰ τὰνκς ὲτιστρατεὺον- ι




                              στοτε ἑσωτερικὲς ἡγετικὲς παρεκκλῖσεις καὶ τις                                                                                                                                                                                      ται. ἀστυνομικοὶ σταθμοὶ πυρπολοῦνται καὶ οἱ δρόμοι τῆς Ντι· ,Α




                              προκλήσεις τῶν χουντικῶν στοιχείων (που ἐξακο-                                                                                                                                                                                      αρμπακὲρ να βάφονται μὲ τὸ αἷμα τριῶν νεκρῶν (ὁ ἓνας ἀστυ-



                                                                                                                                                                                                                                                                  νομικὸς) καὶ 35 τραυματιῶν.
                              λουθοῦν νά κινοῦνται ἐλεύθερα), ἀπὸ τὶς ἀοιαλει-


                                                                                                                                                                                                                                                                              ’Όταν τὸ οἰκονομικὸ καὶ πολιτικὸ χάος ἀποτελεῖ τὴ μόν ιμη,
                              πτες ,τιὲσεις τῶν Φὸρντ - Κ ίσσι νγκερ πάνω στὸ ἀμε-                                                                                                                                                                                πιά, βάση που στηρίξει αὐτὴ τὴ μεγαλόσωμη, μὲ ἄλυτα ὅλα τὰ -





                              ρικανικὸ Κογκρέσσο γιὰ ἄροη τῆς ἀπαγόρευσης                                                                                                                                                                                         λαῖκὰ προβλήματα. χώρα, εἶναι μοιραῑο ἡ καλλιεργεια τῆς σω-




                              ἀποστολῆς βοήθειας πρὸς τὴν Τουρκὶα, ἀπὸ τὴν                                                                                                                                                                                        βινιστικής ὑστερίας, μὲ βὰση τὸν πολεμικὸ «θρίαμβο» πάνω στὴ




                              άποκαρὸιωτικὴ ἀκινησία τοῦ Κρεμλῐνου καί, σαν                                                                                                                                                                                       μικρὴ καὶ προὸομὲνη Κυπρο, ν’ ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ καταφύ-




                              ἐπακόλουθο, τὴν ἀνικανότητα τοῦ Συμβουλὶου                                                                                                                                                                                          γιο τῶν κρατούντων, μὲ τὴ χρησιμοποίηση μιᾶς πρωτόγονης ὁη-

                                                                                                                                                                                                                                                                  yawning ἓτσι ποὺ οἱ ἐφημερίδες νὰ ὑπενθυμίζουν στὸν δχλο

                              Ἀσφαλεῖας và προχωρήσει ἀπὸ τὶς πλατωνικὲς                                                                                                                                                                                          ὅτι «οἱ ’Έλληνες νικήθηκαν στὰ 1453 καὶ στὰ 1922». "0pm;




                              ἀποφάσεις στὰ πραχτικὰ μέτρα.                                                                                                                                                                                                       ὸιερωτᾱται ὁ καθένας. ὣς πότε αὐτὰ τὰ ἀποστεωμένα «τρό-




                                                                                                                                                                                                                                                                  παια» θὰ μποροῦν νά ἀποτελοῦν ἰκανοποιητικὴ τροφὴ γιὰ τὶς





                              ’Ὀλα αὐτὰ τὰ (μοναχτά φαινόμενα μποροῡν, φυσικά, να                                                                                                                                                                                 πεινασμὲνες μάζες τοῦ τουοκικοῦ λαοῦ;



                              ὑποβαστάζουν τὴν ἀπαισιοὸοξία. ”Ομιυς, πέρα ἀπ’ αὐτὰ ὑπάρ-                                                                                                                                                                          Ταυτόχρονα προβάλλει ἀνανεωμενη (γνώριμτγ ἀπὸ τὴν


                              χουν καί ἂλλες καταστάσεις οὐσίας, που μαρτυροῦν πρὸς τά                                                                                                                                                                            ὲποχή τοῦ τελευταίου παγκοσμίου πολέμου) ἡ ἀπειλὴ γιὰ μετα-



                              ποῖ’ τὸ ρεῡμα πραγματικὰ κυλᾱ.                                                                                                                                                                                                      στροφὴ τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, κάτω ἀπὸ τὸ σύνθη μα «ὑπο-




                              Βασικὸς ἄξονας αὐτῶν τῶν καταστάσεων εἶναι ὅτι ἡ "Ay—                                                                                                                                                                               γραφή συμφώνου μὴ ἐπιθέσεως μὲ τὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση». Καὶ



                              κυρα. εὑρισκόμενη συνεχῶς ἐν ἀδίκω, ἀναγκάζεται να μπλοφά-                                                                                                                                                                          ὁὲν εἶναι τυχαῑο τὸ ὅτι 0i ἀρθρογράφοι τῆ «Οϋάσιγκτον Πὸσῑ»



                              ρει ἀπροκάλυπτα, ἀπωθώντας τὴν κάθε, πρὸς αὐτὴν, συμπαρα-                                                                                                                                                                           P. Ἐβενς καὶ P. Νόβακ, μὲ τὸ ἀρθρο τους τῆς 22ας τοῦ Ἰούνη,


                              σταση.                                                                                                                                                                                                                              ἔσπευσαν νά ἐπαληθεὺσουν αὐτὴ τὴν ἀπειλὴ γράφονταςῑ




                              Εὑκολα ὁ καθένας μπορεῖ νὰ ἀντιληφθεῖ ὅτι ἡ «ρωμαλέα»



                              ἀπόφαση τοῦ Τουρκικοῡ Συμβουλίσυ Ἀσφαλείας, μὲ τὴν τακτὴ                                                                                                                                                                           «οῖ πιθανότητες νὰ ἐγκαταλείψει ἡ Τουρκία τὸ ΝΑ T0, μετὰ



                              προθεσμία, ὅτι «ἂν οἰ Ἀμερικανοὶ ὁὲν ἐπαναλάβουν τὴ βο-                                                                                                                                                                            ἀπὸ ἐσωτερικὴ πὶεση, θεωροῦνται ἀπὸ ὑψηλὰ ἱστάμενα πρόσ-



                      ‘ ήθεια, τότε ὁφείλουν νὰ ἀπομακρὺνουν τὶς βάσεις τους ἀπὸ τὸ                                                                                                                                                                              ωπα τῆς κυβερνήσεως πραγματικές. Ἐὰν ὁ αὐξανόμενος ἀντι-




                             τουρκικὸ ἓὸαφος», ὁὲν ἀποτελεῖ παρὰ συμπαιγνία Ἀγκυράς -                                                                                                                                                                            αμερικανισμός μὲ τὴν ἀπαγόρευση τῆς προμήθειας τῶν ὅσᾱων



                             Οὐάσιγκτον. Κι αὐτὸ μὲ μόνο σκοπὸ νὰ ὁιευκολυνθοῡν οἱ Κίσ-                                                                                                                                                                          ὁόήγήσει στὸ κλεισιμο τῶν ἀμερικανικῶν βάσεων στῆν Τουρκῑα



                             σινγκερ - Φὸρντ (καὶ τὸ ΝΑΤΟ, φυσικὰ) γιὰ νὰ ἐξασκήσουν τὸ                                                                                                                                                                          μετὰ τὴ 17η Ἰουλίου, ἡ Τουρκία πιθανὸν νὰ καταλήξει σὲ μιὰ



                             μάξιμσυμ τῆς πίεσης πάνω στήν πλειοφηφία τοῦ Κογκρεσσου,                                                                                                                                                                            νέα ἐξωτερικὴ πολιτική, ὅμοια μὲ κείνη τοῦ τρίτου κόσμου, ποὺ



                             ποὺ κρατεί τὸ κλειδὶ τῆς λύσης. Ἀλλο τρόπο δὲ βλέπει, ὁ Λευ-                                                                                                                                                                        ὸὲ θά ἔχει καμιὰ θέση στὴ ὁυτικὴ ἄμυνα τῆς Συμμαχίας».




                             κὸς Οἶκος, για νὰ κατορθώσει ἡἊγκυρα ν’ ἀποφύγει τὴν κατάρ-


                             ρευση, που πρὸς αὐτὴν τὴ ὃιευκόλυνε νά προχωρήσει.                                                                                                                                                                                  Mè τὸν ἵδιο, περίπου, τρόπο, ὅπως πληροφορεῖ τὸ «Ἀσσο-




                             Σαφὲστατη στὴ ὁιατύπωση αὑτοῦ τοῦ τουρκικοῡ τραγικοῦ                                                                                                                                                                                σιέῖτεντ Πρὲςς», μὶλησε, ὕστερα ἀπὸ τρεῖς μέρες, σὲ ὁμάὁα



                             προβλήματος, ὑπῆρξε ἡ «Γκιοὺν Ἀ’ίντίν», ὅταν στὶς 19 τοῦ                                                                                                                                                                            Ἀμερικανῶν δημοσιογράφων, ὁ Σουλεϊμὰν Ντεμιρέλῑ



                             Ἰούνη κραύγαζε;



                                                                                                                                                                                                                                                                «Μέχρι πότε θὰ συνεχιστεῖ αὐτά· Τό θεωροῦμε gaging»




                            «Τὰ ὅπλα ποὺ μᾶς ἔὸωσαν (οἱ Ἀμερικανοὶ) ἔγιναν αἰτία νὰ                                                                                                                                                                             έργεια. Ἔχουμε κὰμει κάθε θυσία γιὰ τὴ ὁιατήρηοη τῆς



                            αᾶς θέσουν οἱ Ἑνωμένες Πολιτεῐες σὲ ἀποκλεισμό ἑπειὸὴ τὰ                                                                                                                                                                            ἀμερικανο- τουρκικῆς φιλ îaç. Φτάσαμε στὸ σημεῐο νὰ ὁεχτοῦμε



                            χρησιμοποιήσαμε στῆν Κύπρο. Σήμερα ἐπιὸιώκουν μὲ τὴ ôta—                                                                                                                                                                            μερικὰ πρόηκματα πού θὰ μπορούσαν νά ’ναι ἐπικίνδυνα γιά τὴν



                            κοπὴ τῆς στρατιωτικῆς βοήθειας νὰ ἀσκήσουν ἐκβιασμὸ ειξ βά-                                                                                                                                                                         ἀσφάλειά μας».



                            ρος μας. Τὸν ἐκβιασμὸ αὐτὸ ὁὲν τὸν ἀσκοῦν μόνο οἱ Ἀμερικα-



                            νοὶ, ἀλλὰ καὶ σύμμαχοί μας. Τί νομίζουν,· ὅτι μὲ τὸ στρατιωτικὰ                                                                                                                                                                       Καὶ μὲ σχετική ἀφέλεια, συμπλήρωσεῑ




                            ἀποκλεισμὸ θὰ μᾶς κόψουν τὰ χέρια,· Κάναμε ἕνα λάθος καὶ



                            καταλάβαμε τὴν Κ ὑπ ο. Ἐὰν τώρα μᾶς ζητήσουν ν’ ἀποσυρ-                                                                                                                                                                             «Ἂν σκοπὸς τῶν ΕΠΑ εἶναι ἡ καθιέρωση Φιλίας μεταξύ



                            θοῦμε ἀπὸ ἐκεῖ, αὐτὸ ειναι πολὺ ὁύσκολο. Δὲν θὰ ὑπάρξει καμιὰ                                                                                                                                                                       Ἐλλάὸας καὶ Τουρκῑας, ἡ ἀπαγόρευση ἀποστολῆς 5'7de πρέ-



                            κυβέρνηση τῆς ΤουρκικῆςΔημοκρατὶας πού θὰ τολμήσει νὰ πά-                                                                                                                                                                           πει νὰ ἀρθεῐ. Ἐὰνοὶ ΕΠΑ ὁὲν εἶχαν ἐπὲμβει, τὸ ἐλληνςῐουςκικὸ



                            ρει μιὰ τέτοια ἀπόφαση. Ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ γνωρίσει ἡ                                                                                                                                                                             πρόβλημα θὰ εἶχε λυθεῖ πιὸ εὔκολα... Ἧ σύγκρουση Tÿç WOOD


                                                                                                                                                                                                                                                                ὀὲν ἔχει καμὶα σχὲση μὲ τὶ Ἑνωμένες Πολιτεῖες. {lav vanda!“
                            Ἀμερικὴ εἶναι ὅτι ἀπ’ αὐτὸν τὸν ἀποκλεισμᾲὸὲν θὰ ζημιωθεῖ


                ’ τόσο ἡ Τουρκία, ὅσο καὶ ἡ ἴὸια ἡ Ἂμερικὴ ἀπὸ τὸν κομμουνι-                                                                                                                                                                                    οὐσιαστικά σύγκρουση μεταξὺ ΕΠΑ καὶ Τουρκιας· Εχθυμε



                            σμό».                                                                                                                                                                                                                               πάντα ἐνεργήσει στὰ πλαίσια τῶν συμφωνιῶν μᾶς»·








                                         Καὶ τὸ ὅτι καμιὰ τουρκικὴ κυβέρνηση «δὲ θὰ τολμήσει νὰ                                                                                                                                                                 ’Ὀλα αὐτὰ μπορεῖ νὰ ἰσχυροποιοῦν τὶς θέσεις τῶν Φὸρντ -


               ι’ πάρει μιὰ τέτοια ἀπόφαση» εἶναι περισσότερο ἀπὸ ἀληθινό,                                                                                                                                                                                      Κίσσῑνγκὸρ, ποὺ ἀπαρχῆς βρίσκσνται σὲ πλήρη ὰλλῃλοκατανό-




                            ἐφόσον, αὐτή, θὰ ἐξακολουθεῖ νὰ κρὲμεται ἀπ’ τὴν κλωστὴ τῆς                                                                                                                                                                         non μὲ t‘I’IV Ἀγκυρα. Καὶ ὁὲν χωρεῖ ἀμφιβολία {lwç ἀποτελοῦν



                            πλειοψηφίας μιᾶς ἢ δυὸ βουλευτικῶν ἑδρὼν, ὁ πρόεδρός της νὰ                                                                                                                                                                         λυδία λίθο γιὰ τὴν πλειοψηφία τοῦ «Ζιμερικσινικιου’Κογιιρέσοοιυο



                            δέχεται, σὲ ὀημοσιογρ αφικὲς διασκέψεις, γρονθοκοπήμαῑα, ὲνῶ                                                                                                                                                                        Ὀιιως, ταυτόχρονα, ἀποτελοῦν mam λίθο καὶ για τὴν Κρεμλι.



         16
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21