Page 29 - หนังสือแรงบันดาลใจ
P. 29

ประวัติ


                   ่
                               ั
                                         ี
                ผมชือ สุชาติ  จันทร ์ พวง ปจจุบันอายุ 43 ป สำาเร็จการศึกษามัธยมศึกษาตอนต ้ นที่โรงเรียนสำาโรงวิทยาคาร
         อำาเภอสำาโรง จังหวัดอุบลราชธานี หลังจากจบได ้ วุฒิ ม.3 ผมเข ้ ามาทำางานในกรุงเทพฯ แรกเริ่มนั้นผมมาทำางานรับจ ้ าง
                                  ็
         ในบริษัทเอกชนก ่ อน หลังจากนั้นจึงได ้ ทำางานเปนเจ ้ าหน ้ าที่อาคารสถานที่ของสถาบันพัฒนาข ้ าราชการฝ ่ ายตุลาการศาลยุติธรรม
           ี
         ในป พ.ศ.2537 ซึ่งขณะนั้นศาลยุติธรรมยังอยู ่ ในสังกัดกระทรวงยุติธรรม เมือได ้ มีโอกาสมาทำางานที่สถาบันพัฒนาข ้ าราชการ
                                                  ่
         ฝ ่ ายตุลาการศาลยุติธรรม ทำาให ้ รู ้ จักผู ้ คนมากมายในศาลยุติธรรม โดยเฉพาะผู ้ ช ่ วยผู ้ พิพากษาและผู ้ พิพากษาหัวหน ้ าศาล
         ที่เข ้ ารับการอบรมที่สถาบันฯ ทำาให ้ อยากเรียนกฎหมาย จึงได ้ ไปเรียนที่การศึกษานอกโรงเรียน (ก.ศ.น.) ในขณะที่ยังคง
                     ่
         ทำางานที่สถาบันฯ เมือเรียนจบ ก.ศ.น. ก็ไปสมัครเรียนที่ คณะนิติศาสตร ์  มหาวิทยาลัยรามคำาแหง จนสำาเร็จการศึกษาใน
                                                   ็
         ระดับปริญญาตรี เมือได ้ วุฒินิติศาสตรบัณฑิต จึงได ้ สอบเปลี่ยนสายงานเปนนิติกรลูกจ ้ างชั่วคราวที่สำานักระงับข ้ อพิพาท
                     ่
                                                          ็
         พร ้ อมกับเรียนเนติบัณฑิตยไทยไปด ้ วย หลังจากนั้นประมาณ 2-3 ป ผมก็สอบบรรจุเปนข ้ าราชการในตำาแหน ่ งนิติกรของ
                                               ี
         สำานักงานศาลยุติธรรมได ้ รับราชการที่สำานักคณะกรรมการข ้ าราชการศาลยุติธรรมจนถึงป  พ.ศ.2557  ย ้ ายไปเปนนิติกร
                                                           ี
                                                                        ็
                            ั
         ชำานาญการที่ศาลทรัพย ์ สินทางปญญาและการค ้ าระหว ่ างประเทศกลาง และก ่ อนสอบผู ้ ช ่ วยผู ้ พิพากษาได ้  ผมได ้ ย ้ ายมา
         รับราชการที่ศาลฎีกา แต ่ ก ่ อนก็ไม ่ เคยคาดคิดมาก ่ อนว ่ าจะได ้ เปนข ้ าราชการ เพราะสมัยตอนที่เปนเด็กอยู ่ ต ่ างจังหวัดรุ ่ นพี่
                                             ็
                                                               ็
                                                                        ำ
                           ่
         ที่เข ้ ามาเรียนต ่ อในตัวจังหวัด เมอเรียนจบแล ้ วก็กลับไปทานาช ่ วยพ ่ อแม ่ ที่บ ้ าน ไม ่ มีคนไหนได ้ รับราชการหรือได ้ ทางานดีๆ
                           ื
                                         ำ
         ชาวบ ้ านจึงไม ่ ค ่ อยส ่ งเสริมให ้ บุตรหลานเรียนหนังสือ




















                                          26
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34