Page 46 - Kazova Bülten 3. Sayı

İlk zamanlar insanlara 'hasta' olmadığımızı, bakıma

muhtaç olmadığımızı, sağlığımızın elverdiği ölçüde eski
yaşantımıza devam edeceğimizi, direnişi eskisinden

daha çok anlatmamız ve daha çok çalışmamız gerekti-
ğini anlatmaya çalıştık. Açlığımızın biyolojik olmaktan

çok politik bir şey olarak algılanması gerektiğini anlat-
mak gerekti.

Başlarda ayakta durmamıza bile tepki gösteriyorlardı.

Direniş dostlarına kalsa bizi bir cam fanusa kayacaklardı.
Neyse ki, ısrarımız kazandı. Dostlarla kavgalar azaldı. İlk
zamanlara göre daha özgürüz. Onlar da iyi olduğumuzu

gördükçe müdahalelerini minimuma indirdiler. Yine biz
kazandık.

İkinci kavgayı üzgünler sınıfına karşı veriyoruz. 'Sizin

için çok üzülüyoruz. Ne olur açlık grevini bırakın' diyen-
ler hala var. Onlara bir kerede buradan seslenelim: Kim-

seyi üzmek için yapmıyoruz bu eylemi. Bu eylem
iktidara bir meydan okuma olduğu kadar, size de bir

çağrı. Biz eylemimizle, “Herkesin yapabileceği bir şey
vardır”, diyoruz. Binlerce insanın katacağı küçücük bir

emek, direnişi kocaman bir kartopuna dönüştürür.
Üzülmekten fazlasını yapabilirsiniz. Bize inanın. Kendi-
nize inanın. Zaferi beraber öreceğiz.

Bugünlük bu kadar. Sizi çok seviyoruz, unutmayası-
nız...

46