Page 3 - E-bookAyutthaya99_Neat

ความเป็นมาของอยุธยา

พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาหลายฉบับบันทึกตรงกันว่าสมเด็จพระเจ้า
่ ้
อู่ทองทรงสถาปนากรุงศรีอยุธยาเมือวันศุกร์ ขึน ๖ ค่ำา เดือน ๕ จ.ศ. ๗๑๒ หรือตรง
่ ้
กับวันศุกร์ที ๔ มีนาคม พ.ศ. ๑๘๙๓ สันนิษฐานว่ามีการสถาปนาหลักเมืองขึนในคราวเดียวกันหลัก
่ ้
ฐานเอกสารทางประวัติศาสตร์และหลักฐานจากการขุดค้นทางโบไราณคดี บ่งบอกว่าทีตังของหลักเมือง
่
้
เดิมตังอยู่ใกล้กับสีแยกตะแลงแกง พระราชพงศาวดารฉบับคำาให้การขุนหลวงวัดประดู่ทรงธรรมกล่าว
้
ไว้ว่า“พระนครนันมีนามปรากฏว่ากรุงเทพมหานครบวรทวารวดีศรีอยุธยา มหาดิลกภพพพรัตน์
่ ้
ราชธานีบุรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์มหาสถาน”มีหลักฐานว่าก่อนทีสมเด็จพระเจ้าอู่ทองจะสร้างเมืองขึน
่ ้ ่ ้
ทีหนองโสน พระองค์เคยตังหลักปักฐานบริเวณนอกเกาะเมืองทางตะวันออก ซึงบริเวณนีเคยมีผู้คน
้ ่
อาศัยมาก่อนแล้ว วัดสำาคัญบริเวณนีอย่างเช่นวัดมเหยงคณ์ วัดอโยธยา ล้วนเป็นวัดเก่าทีมีมาก่อน
่ ้ ่
การสร้างกรุงศรีอยุธยา โดยเฉพาะวัดพนัญเชิงทีประดิษฐานหลวงพ่อโต พระพุทธรูปปูนปันซึงมีพุทธ
้ ้
ลักษณะแบบอู่ทอง พงศาวดารเก่าระบุว่าสร้างขึนก่อนการสร้างกรุงศรีอยุธยาถึง ๒๖ ปี อีกทังบริเวณ
้ ่ ่ ้ ้ ่
นีมีการขุดพบคูเมืองเก่า ซึงเป็นร่องรอยทีตังเมืองโบราณสถาน อีกทังยังพบโบราณวัตถุทำาให้เชือกันว่า
้ ่ ่ ่ ่
บริเวณนีน่าจะเป็นเมืองเก่าทีมีเรืองราวในลักษณะตำานานพงศาวดารไปจนถึงชือทีอยู่ในศิลาจารึกกรุง
้
้
้
สุโขทัยว่า “อโยธยาศรีรามเทพนคร” ก่อนการสถาปนากรุงศรีอยุธยานันบริเวณนีมีบ้านเมืองตังอยู่
ก่อนแล้วไม่ใช่เป็นรัฐบ้านเล็กเมืองน้อยอโยธยาศรีรามเทพนครมีความเจริญทางการเมืองการปกครอง
่ ่ ่ ่ ่
มีวัฒนธรรมทีรุ่งเรือง เป็นบ้านเมืองทีมีความมันคังมันคง ดังจะเห็นได้จากการสถาปนาวัดน้อยใหญ่
่
้
้
และชุมชนจำานวนมาก ครันเมือเกิดโรคห่าระบาดครังใหญ่ในปี พ.ศ. ๑๘๙๐ มีผู้คนล้มตายเป็นจำานวน
่
มากสมเด็จพระเจ้าอู่ทองทรงเห็นว่าแก้ไขไม่ได้แล้วจึงอพยพย้ายชุมชนมายังบริเวณทีเรียกว่า“เวียง
่ ่ ้
เหล็ก” ซึงเป็นบริเวณวัดพุทไธศวรรย์ในปัจจุบัน อีกเหตุผลหนึงคงเป็นเพราะพระองค์ต้องการตังตนเป็น
้
่
่
่
่
้
อิสระ ทรงดูเชิงสุโขทัยว่าจะมีท่าทีเช่นใด จึงทางมาตังฐานทีมัน ณ ทีตรงนี สมเด็จพระเจ้าอู่ทองได้สังสม
้ ้ ่ ่
กำาลังพลจนกล้าแกร่งขึน ทรงตังมันอยู่ทีเวียงเหล็กราว ๓ ปี จนในปี พ.ศ. ๑๘๙๓ ทรงเห็นว่าสุโขทัย
่
่
้
้
้
กับทังขอมอ่อนแอลง ระหว่างนันทรงพบทีราบลุ่มทำาเลอันเหมาะสม ทรงพิจารณาชัยภูมินีว่าเหมาะทีจะ
่
้
้
ตังอาณาจักรแห่งใหม่ จึงมีพระราชดำาริให้อพยพผู้คนข้ามแม่น้ำาเจ้าพระยามาตังอาณาจักรแห่งใหม่ทีริม
่ ่ ่ ่ ่
“หนองโสน” หรือทีรู้จักกันว่า “บึงพระราม” ในปัจจุบัน นับเป็นจุดเริมต้นของความรุ่งเรืองมังคังนครที
่
ยิงใหญ่แห่งดินแดนสุวรรณภูมิก่อนการสถาปนากรุงศรีอยุธยา รูปแบบรัฐของสังคมลุ่มน้ำาเจ้าพระยา
่
้
คือนครรัฐเล็กและใหญ่ สภาพการเมืองยุคนันเป็นการต่อสู้ช่วงชิงระหว่างนครรัฐต่างๆ ทีจะเป็นรัฐ
่ ่
ศูนย์กลาง ท้ายทีสุดรัฐอโยธยาของสมเด็จพระเจ้าอู่ทองได้ผนวกรวมเอารัฐสุพรรณภูมิเข้ามา เมือ ๒
้
นครรัฐร่วมมือกันย่อมทำาให้เกิดศูนย์กลางอำานาจขนาดใหญ่ขึน จนเกิดเป็นรัฐร่วมมือกันย่อมทำาให้เกิด
้ ่ ่
ศูนย์กลางอำานาจขนาดใหญ่ขึนจนเกิดเป็นรัฐขนาดใหญ่ในลุ่มน้ำาเจ้าพระยา ส่งผลให้นครรัฐอืนๆทีเคย
่
ยิงใหญ่อย่างสุโขทัยต้องลดบทบาทลงนักประวัติศาสตร์ต่างถือว่า‘กรุงศรีอยุธยาเป็นอาณาจักรแห่ง
แรกของชนชาวสยาม’