Page 48 - 46_LiryDram_2025
P. 48
NAGRODA IM. JULIUSZA SŁOWACKIEGO ZA CAŁOKSZTAŁT TWÓRCZOŚCI – 2014
Stary, schorowany Poeta
Krzysztofowi
Po przeżyciu tego co złe i co dobre
już nie musi nic przeżywać. Przepisuje stare wiersze, tworzy kanon
dla przyszłości.
„Żyję i dożywam, tak dożywam” – charczy jak komediant w dobrej dramie i zaprasza na ostatni spektakl:
stypę w gronie bliskich.
Gaśnie martwa rampa, gasła
po przemianach,
może później. Umarł Miłosz, polski Papież i On umrze. Umarł,
nie ma Jego wierszy
nigdzie. Zapomnieli? Nie chcą już pamiętać.
PoeticClub
Rzucają słowem z netu jak kamieniami. Popatrz ekran jest liryczną procą dla wzruszania,
może tak rozwalą się nieczułe serca.
Pisz i rzucaj, nie powtarzaj – żadna rzeka
nie powraca. Od puszczania słów jak kaczek wzbiorą wody, a nie wyschną z biegiem w morze.
Nie zbuduję gniazda wersom. One lecą – w lotach nie połamią wirtualnych skrzydeł. Budujemy w chmurach sieci, słów zalewy,
aby w nich zachować ptaki, ryby, ludzi jak hakerzy rozbijamy hasła kody,
a skrywane tajemnice ujawniamy
w locie. Bo być może potrafimy słowem jak kamieniem z procy trafić, by uderzyć, aby przed ekranem nie zaginął człowiek.
46 LiryDram
styczeń–marzec 2025