Page 116 - 44_LiryDram_2024
P. 116
Spotkanie z nim podczas wystawy „Twarze współczesnych poetów polskich” sprawiło mi ogromną radość i z entuzjazmem sięgnęłam po tomik jego poezji.
Jak ocenia Pani otwartą 16 czerwca w Mu- zeum wystawę „Twarze współczesnych po- etów polskich”? Czy wzbudza zaintereso- wanie mieszkańców?
Uważam, że na tę wystawę można spojrzeć dwojako – przez pryzmat osoby zaintereso- wanej współczesną polską poezją oraz przez pryzmat osoby zainteresowanej sztuką. Mnie osobiście bardziej zafascynowały grafiki – por- trety autorstwa prof. Roberta Manowskiego, bo to sfera bliższa memu sercu. Niemniej wiem, że wystawę odwiedziły osoby interesujące się wyłącznie literaturą. Stąd mój szacunek dla pomysłu realizacji wystawy w takiej interesu- jącej formule. W ciągu 60 dni wystawowych obejrzało ją 1356 zwiedzających. To bardzo dobry wynik na 2,5 miesięczną prezentację.
Wiem, że z wykształcenia jest Pani arche- olożką. Jakie zbiory posiada Dział Archeolo- gii Muzeum? Czy któreś z nich są szczegól- nie cenne i interesujące?
Wszystkie zabytki archeologiczne mają swoją historię, którą staramy się zgłębić, aby poznać kontekst, potrzebę i okoliczności wytworzenia właśnie takiego, a nie innego przedmiotu. I to chyba jest najbardziej fascynujące w tej dzie- dzinie nauki, Dla mnie najbardziej urokliwy i osobliwy jest zespół zabytków z cmentarzysk średniowiecznych w Grucznie. Stanowiły one w zdecydowanej większości wyposażenie gro- bowe pochówków kobiet, mężczyzn i dzieci. Są wśród nich niezwykle interesujące egzemplarze biżuterii szklanej, w tym importy z Rusi Kijow- skiej, pierścionki z brązu czy wisiorki. Cieszę
się, że w ubiegłym roku staliśmy się partnerem w projekcie „Wczesnośredniowieczne cmen- tarzysko szkieletowe w Grucznie na Pomorzu Wschodnim – badania XIX – XX wiek”, pilo- towanym przez Instytut Archeologii Uniwer- sytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, którego efektem będzie naukowa publikacja – długo wyczekiwana monografia cmentarzyska.
Jakimi regionami zajmuje się Dział Etnogra- fii? Który z nich, w Pani opinii, jest wyjąt- kowo ciekawy kulturowo? Czy jest Pani ro- dzinnie związana z którymś z tych regionów? W Dziale Etnografii znajdują się obiekty, do- kumentujące kulturę ludową głównie ziemi chełmińskiej i Kaszub, chociaż możemy po- chwalić się również interesującą kolekcją zabyt- ków huculskich. Zbiór etnograficzny uzupełnia także kilkanaście współczesnych rzeźb z za- kresu sztuki ludowej. Najbliżej mi oczywiście do ziemi chełmińskiej, bo Grudziądz i okolice położone są w północnej jej części, a jestem grudziądzanką. W całym zbiorze, związanym z kulturą materialną tego historyczno-etnogra- ficznego regionu, znajdują się obiekty związane z rybołówstwem, łowiectwem, hodowlą zwie- rząt, rolnictwem, bartnictwem i szeroko poję- tym rzemiosłem. W przyszłym roku planujemy organizację czasowej wystawy, prezentującej kulturę materialną właśnie tego regionu.
Czy pochodzi Pani z Grudziądza lub okolic? Czy też z zupełnie innej części Polski? Jak ocenia Pani to miasto z perspektywy osoby tutaj pracującej oraz mieszkańca?
Jak wspomniałam, jestem grudziądzanką. W tym mieście mieszkam od urodzenia, dla- tego mogę zaobserwować zmiany, jakie doko- nywały się na przestrzeni dekad. Każda niosła za sobą zmiany, które ukierunkowywały miasto
114 LiryDram lipiec–wrzesień 2024
fot. Marlena Zynger