Page 70 - Vroege Herinneringen
P. 70

Als een programma klaar was kwamen Bill Mollee van SNV en Willem Beekink van Buiten- landse Zaken kijken. Nadat zij hun tevreden- heid hadden geuit, gingen zij uitgebreid paardrijden in de manege waarna er nagepraat en geborreld werd bij bar- keeper George. Deze formule leek uitstekend te werken, totdat John Swaab, formeel groot- aandeelhouder van Atlas Film b.v., zich met de be- drijfsvoering probeerde te
bemoeien. Mijn vader wilde absoluut niet dat er aan zijn onafhankelijkheid werd getornd en besloot om Swaab dan maar uit te kopen. Maar waar moest hij het geld vandaan halen? Krediet bij een bank had hij niet, sommige oud-leveran- ciers eisten zelfs contante betaling bij nieuwe leveranties omdat er nog schulden van het oude Atlas Film open stonden. De reddende engel was zijn oude vriend, de eerdergenoemde Ger Aldendorff. Alweer een self-made-man, die zijn geld had verdiend met de exploitatie van spaarzegels (‘Profijtzegels’) en de door hem opgerichte Blauwe Beroepentelefoongids die hij met grote winst uiteindelijk had doorverkocht aan de uitgever van de Gele Gids (later Gouden Gids). Aldendorff woonde aanvankelijk in de Blasiusstraat tegenover mijn va- ders broer Jaap, maar kocht toen het hem voor de wind ging een groot huis in de Hemonylaan. Daar exploiteerde hij een illegaal casino waar enorme bedra- gen omgingen. Mijn vader vertelde me hoe hij eens koffie dronk met Aldendorff in café Monico aan het Rembrandtsplein. Ger schoot een gabber aan en vroeg hem of hij even 10.000 gulden kon lenen. Daarop trok de man een grote rol bil- jetten uit zijn broekzak. “Maar Ger”, zei mijn vader, “dat geld heb jij toch helemaal niet nodig?” “Dat klopt”, zei Ger, “maar als ik het een keer wél nodig heb, dan krijg ik het zonder probleem.” Kortom, Aldendorff kocht Swaab uit en nu stonden de aandelen op zijn naam. Aldendorff nam voor zijn eigen boekhou- ding ook de free-lance boekhouder Gert Stiemer, die voor Atlas Film de boekhouding deed, aan. Stiemer was doodsbang voor Gerrit, die hem een keer had opgesloten – net zo lang tot de boekhouding klaar was. Ook vertelde Stie- mer over een bezoek van de belastinginspecteur aan Aldendorff. Die was flink uitgescholden en had onder meer te horen gekregen “Mijn vader was visboer in
Ook vrienden, zoals Jan Cremer, werden in Nederhorst den Berg uitgenodigd.
68


































































































   68   69   70   71   72