Page 76 - Vroege Herinneringen

Prins Claus en zijn secretaris Piet-Hein Houben arriveerden ’s nachts en von- den het leuk dat wij op het vliegveld stonden, al was dat volgens Claus helemaal niet nodig geweest. Bij de werkbespreking op de Nederlandse ambas- sade maakte hij snel duidelijk dat hij een low profile wilde aanhouden. Hij wees het aanbod van de ambassadeur om diens dienstauto met chauffeur en vlag te gebruiken vriendelijk van de hand. In plaats daarvan nam hij genoegen met een klein Peugeotje van de vrouw van Joop Bartlema, de veldleider van de SNV, die dit karretje ter plekke beschikbaar stelde. De ambassadeur vertelde dat hij voor de reis naar Mwanza aan het Victoriameer twee Cessna vliegtuigjes had ge- huurd. Aangezien de ambassadeur ervan uitging dat hij mee zou vliegen, was
Bert van Munster (camera) en Jan jr. (geluid) maken opnamen met prins Claus
er helaas geen plaats voor de geluidsman, dat was ik. Mijn vader legde uit dat er geen film zonder geluid kon worden gemaakt en werd onmiddellijk bijgevallen door de prins. Zo trokken we bijna veertien dagen samen op en ontwikkelde vooral mijn vader, wie anders, een hechte band met prins Claus. De enige con- cessie aan het protocol die Claus deed was het accepteren van de begeleiding van een bodyguard van president Nyerere. Dit zorgde ook voor het enige inci- dent tijdens de productie. Na afloop van opnamen op het Victoriameer, waarvoor een Duitse ontwikkelingsdeskundige zijn boot beschikbaar had ge- steld, werden we bij de Duitser op de thee gevraagd op diens terras. Helaas werd de bodyguard daar aangevallen door pelikanen, die kennelijk ooit waren afgericht om zwarten te verjagen. Bij deze eerst reis in Oost-Afrika kwam mijn
74