Page 77 - Vroege Herinneringen

Swahili overigens goed te pas. Bert van Munster had zich sceptisch getoond over het nut daarvan – ‘iedereen spreekt Engels’ – maar de eerste de beste keer dat we ’s avonds verdwaalden in de bush, draaide hij bij. In het pikkedon- ker stopten we toen we verdwaald waren, waarop we onmiddellijk omringend werden door de dorpsbevolking van wie niemand Engels sprak. “Chumba ya mzungo iko wapi bwana?” vroeg ik aan iemand. Die stapte in en bracht ons feil- loos naar het huis van een Nederlandse vrijwilliger. Zelfs mijn vader pikte een paar woorden swahili op. Als we weer een onderweg stopten om opnamen te maken van Kenianen of Tanzanianen die op het land aan het werk waren, stop- ten die onmiddellijk daarmee om naar ons te kijken. “Kazi!” riep mijn vader dan, waarop ze schoorvoetend verder gingen met hun werk.
Op de foto hiernaast zien we van links naar rechts president Karume van Zanzi- bar, Jan, de tolk, Jan jr. en Bert van Mun- ster. Het interview werd uitgezonden door de BBC ’24 hours’ en door de VARA, nadat Ka- rume op de plek van het interview was doodgeschoten. De reis was georgani- seerd door Niek
Biegman, destijds eerste secretaris op de ambassade in Dar es Salam. Hij en ik deelden een hotelkamer waar we de vragen samen voorbereiden. Later werd hij onder meer ambassadeur bij de VN-Veiligheidsraad.
75