Page 39 - In de ban van bloedstolling

bestek op de juiste plek gevormd en daarna weer opgeruimd. Deze precisie vereist een nauwkeurig afgestemd systeem van vaatwand, bloedplaatjes en stollingsenzymen. Een afwijking in een van deze elementen kan grote gevolgen hebben voor de rest van het proces. Het is, zoals een stollingsonderzoeker heeft omschreven, een voortdurende en delicate navigatie tus- sen twee gevaren: bloeding en trombose.
Wisselwerking tussen onderzoek en behandeling
De geschiedenis van Hemostase en Trombose beschrijft het pad dat werd bewandeld om stukje bij beetje de vele raad- sels rondom bloedstolling op te lossen. Soms kwam daarbij de nadruk meer te liggen op het doen van wetenschappe- lijke ontdekkingen met de vraag: hoe werkt het? In andere perioden was juist de patiënt het middelpunt van de belang- stelling waarbij werd afgevraagd: wat werkt? Deze zoektocht bleek allesbehalve een uitgestippelde rechte weg. Het was een voortdurende wisselwerking tussen onderzoek en behan- deling.
Aanvankelijk waren stollingsaandoeningen gehuld in mysterie en bracht behandeling weinig soelaas. Vanaf de 19e eeuw kon bloedstolling, met name in Duitsland, op toenemende belang- stelling rekenen van fysiologisch scheikundigen zonder dat die nieuwsgierigheid overigens veel effect had op de behande- ling. Dat bleef zo tot ver in de eerste helft van de vorige eeuw. Met name door de vooruitgang die vanaf de jaren veertig werd geboekt met het ontdekken van de verschillende stollingsfac- toren en bloedplaatjesafwijkingen nam de rol van bioweten-
15