Page 85 - In de ban van bloedstolling

Naast kolomchromatografie, waarbij
eiwitten gezuiverd werden op basis
van hun affiniteit met chemisch gemo-
dificeerd cellulose, werd het ook mo-
gelijk te scheiden op molecuulgrootte.
Bij gelchromatografie bewegen de di-
verse moleculen van het eiwitmengsel
door een kolom van gelkorrels die te
beschouwen zijn als sponsjes met ga-
ten die kleiner zijn dan de grootste ei-
witmoleculen. Grote en kleine molecu-
len lopen ook hier met verschillende
snelheid door de kolom, zoals kiezels en zand met een ver- schillende snelheid door een kolom gevuld met sponzen zou- den lopen: grote kiezels zakken direct naar beneden, terwijl de zandkorrels een langere weg door de sponzen afleggen.
Door de successen, die onderzoek op moleculair niveau met deze nieuwe technieken opleverde, nam gedurende de ja- ren zestig en zeventig het gewicht van de biochemie bin- nen het stollingsonderzoek aanzienlijk toe. Hiermee verschoof het zwaartepunt in binnen-en buitenlands stollingsonderzoek steeds meer van patiënt naar labexperiment. Niettemin brach- ten juist trombosebehandeling en klinische studies het stol- lingsonderzoek in Amsterdam een vooraanstaande reputa- tie.
61