Page 39 - Zelfportret
P. 39
Ontbijt
De ochtend is geen tijd voor dissonanten
en valt eerst recht niet in de termen van akkoord. Men ziet de dag nog van de onderkant en
waagt met pijn en moeite een eerste woord.
Maar toch, toen ik die morgen in je ogen zocht naar contact, naar een verstandhouding, heeft daar een warme vonk even bewogen
een lichte flits die een verhaal verving.
Die avond – zinloos te ontkennen - kwam je me na en leek het even
verder te gaan dan waar het is gebleven.
Die ochtend leken we elkaar te kennen alsof we grote vreugd of groot verdriet hadden gedeeld, maar och, zo was het niet.
39
