Page 31 - ลิลิตตะเลงพาย
P. 31
๒๔
สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง ยามสาย
สายบ่หยุดเสน่ห์หาย ห่างเศร้า
กี่คืนกี่วันวาย วางเทวษ ราแม่
ถวิลทุกขวบค่ําเช้า หยุดได้ฉันใด
(ลิลิตตะเลงพ่าย, ๒๕๔๓ : ๓๒)
สแกนเพื่อฟังการอ่าน
ท านองเสนาะ
พระมหาอุปราชาครวญถึงนางสนม เมื่อเห็นต้นสายหยุดว่า ต้นสายหยุดเมื่อสายก็หมดกลิ่น
แต่ใจพี่แม้ยามสายก็ไม่คลายรักน้อง กี่วันกี่คืนที่จากน้อง พี่มีแต่ความทุกข์คิดถึงน้องทุกค่ าเช้า
ไม่รู้ว่าจะหยุดรักน้องได้อย่างไร
