Page 1 - บทหลก ++EE_Neat
P. 1
ก็จะกล่าวบทถวายข้าวพระพุทธ
"อิมัง สูปะพยัญชะนะสัมปันนัง สาลีนัง โภชะนัง อุทะกัง วะรัง พุทธัสสะ ปูเชมิ"
แล้วก็ตามด้วย บทภาษาไทย
"ข้าพเจ้าขอถวายโภชนาอาหาร และน ้านี้ แด่ พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ อันมีสมเด็จองค์
ปฐม เป็นต้นเป็นประธาน จนถึงพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน และองค์อวตารแห่งพระศรีอริยเมต
ไตร ขอพระองค์ทรงรับ เมื่อรับแล้วโปรดเมตตาท าโภชนาอาหารนี้ให้เป็นทิพย์ เมื่อข้าพเจ้าน ามา
บริโภคขอให้หายโรคหายภัย ร่างกายแข็งแรงยิ่งกว่าเดิม มีสติปัญญาญาณสุดรู้สุดญาณ มี
พละก าลังประดุจช้างสาร ณ กาลบัดนี้ เทอญ"
พอลาอาหาร ด้วยบท "เสสัง มังคะลัง ยาจามิ" ก็น ามารัปทานได้
ค ำบูชำพระ
อิมินำ สักกำเรนะ พุทธัง อะภิปูชะยำมิ (สวดคนเดียวลงด้วย "มิ" แต่สวดหลำยคนเปลี่ยนเป็น "มะ")
อิมินำ สักกำเรนะ ธัมมัง อะภิปูชะยำมิ
อิมินำ สักกำเรนะ สังฆัง อะภิปูชะยำมิ
ค ำนมัสกำรพระรัตนตรัย
อะระหัง สัมมำ สัมพุทโธ ภะคะวำ พุทธังภะคะวันตัง อภิวำเทมิ
(กรำบ...ต้องกรำบให้ประณีตศรีษะติดพื้นนะครับไม่ใช่รีบก้มรีบเงย)
สะวำกขำโต ภะคะวะตำธัมโม ธัมมัง นะมัสสำมิ (กรำบ)
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สำวะกะสังโฆ สังฆัง นะมำมิ (กรำบ)
ค ำอำรำธนำศีล 5
อะหัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถำยะ (ถ้ำสวดหลำยคนเปลี่ยนจำก อะหัง เป็น มะยัง)
ติสะระเณนะสะหะ ปัญจะ สีลำนิยำจำมะ
ทุติยัมปิ อะหังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถำยะ
ติสะระเณนะสะหะ ปัญจะ สีลำนิยำจำมะ
ตะติยัมปิ อะหังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถำยะ
ติสะระเณนะสะหะ ปัญจะ สีลำนิยำจำมะ