Page 23 - ประเพณีไทย 4 ภาค
P. 23
22
ชักพระทางบก คือการอัญเชิญพระพุทธรูปปางอุ้มบาตรขึ้นประดิษฐาน บนนบพระ หรือบุษบก แล้วแห่แหน ใช้
เชือกแบ่งผูกเป็น 2สาย เป็นสายผู้หญิงและสายผู้ชาย ใช้โพน ฆ้อง ระฆัง เป็นเครื่องตีให้จังหวะในการลากพระ คนลากจะ
เบียดเสียดกันสนุกสนานและประสานเสียงร้องบทลากพระเพื่อผ่อนแรง วัดส่วนใหญ่ ที่ด าเนินการประเพณีลากพระวิธีนี้ มัก
ตั้งอยู่ในที่ไกลแม่น้ าล าคลอง
ชักพระทางน้ า เป็นการอัญเชิญพระพุทธรูปปางอุ้มบาตรขึ้นประดิษฐาน บนบุษบก ในเรือ แล้วแห่แหนโดย
การลากไปทางน้ า ประเพณีลากพระ ที่มักกระท าด้วยวิธีนี้ เป็นของวัดที่ส่วนใหญ่อยู่ใกล้แม่น้ าล าคลองการลากพระทางน้ าจะ
สนุกกว่าการลากพระทางบก เพราะสภาพการเอื้ออ านวยต่อกิจกรรมอื่น ๆ เช่น สะดวกในการลากพระ ง่ายแก่การรวมกลุ่มกัน
จัดเรือพาย แหล่งลากพระน้ าที่มีชื่อเสียงอย่างยิ่ง คือที่อ าเภอกระบุรี จังหวัดระนอง อ าเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร อ าเภอพุนพิน
และ อ าเภอเมืองสุราษฎร์ธานี จังหวัดสุราษฎร์ธานี อ าเภอปากพนังจังหวัดนครศรีธรรมราช รองลงมาอ าเภอระโนด จังหวัด
สงขลา อ าเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง การชักพระทางน้ าของเกาะพะงัน จังหวัดสุราษฎร์ธานี แปลกกว่าที่อื่น คือ จะลากกัน
วัน ระหว่างแรม 8 ค่ าถึงแรม 10 ค่ า เดือน 11 มีการปาสาหร่ายโต้ตอบกันระหว่างหนุ่มสาวมีการเล่นเพลงเรือ และที่แปลก
พิเศษ คือ มีการทอดผ้าป่าสามัคคีในวันเริ่มงาน
